czwartek, 28 lutego 2013

Gwinea Równikowa

Gwinea Równikowa,Republika Gwinei Równikowej(hiszp.Guinea Ecuatorial,República de Guinea Ecuatorial)państwo w centralnej Afryce.W czasach kolonialnych pod nazwą Gwinea Hiszpańska.Graniczy z Kamerunem i Gabonem.Kontynentalna część państwa leży na półkuli północnej,a należąca doń wyspa Pagalu na południowej.

Geografia

Gwinea Równikowa jest podzielona na dwie części:dużą(2017 km²),wulkaniczną wyspę Bioko(za czasów kolonialnych Fernando Po)oraz Mbini(w czasach kolonialnych pod nazwą Rio Muni).Kontynentalna cześć Gwinei Równikowej Mbini leży w zachodniej części centralnej Afryki,wciśnięta między Kamerun i Gabon.Do Gwinei Równikowej należy też niewielka(17,5 km²)wulkaniczna wyspa w Zatoce Gwinejskiej-Pagalu(dawniej Annobón)położona ok.600 km na południowy zachód od wyspy Bioko.Do tego dochodzą pomniejsze przybrzeżne wyspy:Corisco(15 km²),Elobey Grande(2,27 km²),Elobey Chico(0,19 km²),Mbañe(0,30 km²) i inne.

Klimat

Obszar Gwinei Równikowej znajduje się pod wpływem klimatu równikowego wybitnie wilgotnego.Klimat ten cechuje występowanie dwóch pór deszczowych w ciągu całego roku(luty–czerwiec oraz wrzesień–grudzień).Średnia temperatura maksymalna notowana w stolicy kraju(Malabo)waha się od 31,0°C(1993)do 33,4°C(1998).Średnia temperatura minimalna waha się od 13,4°C(1991)do 21,7°C(2003).Roczna suma opadów wynosi od 1459 mm(1994)do 2700 mm(2002),co znajduje odzwierciedlenie w liczbie dni z opadami deszczu od 121 do 249.Wilgotność względna minimalna wynosi od 71,8 do 74,7%, natomiast maksymalna sięga od 97,2 do 99,7%.Bliskość oceanu sprawia,że wahania temperatur w ciągu roku są niewielkie.Średnie miesięczne temperatury powietrza wynoszą ok.26°C.Średnie roczne ciśnienie atmosferyczne waha się w granicach od 1005,2 do 1009,3 hPa.

Podział administracyjny

Gwinea Równikowa podzielona jest na 7 prowincji:

·Annobón/Pagalu(San Antonio de Palé)

·Bioko Południowe(Luba)

·Bioko Północne(Malabo)

·Kié-Ntem(Ebebiyín)

·Prowincja Nadmorska(Bata)

·Prowincja Środkowo-Południowa(Evinayong)

·Wele-Nzas(Mongomo)

Historia

Pierwszymi mieszkańcami kontynentalnej części Gwinei Równikowej byli prawdopodobnie Pigmeje,których izolowane osady można znaleźć w północnej części regionu Mbini.W XVII-XIX wieku przybyli tu przedstawiciele ludów Bantu lud Fangów.Na wyspę Bioko migrowali przedstawiciele ludu Bubi,zamieszkującego Kamerun i Mbini.Mieszkańcy Pagalu pochodzący z Angoli zostali sprowadzeni przez Portugalczyków.Pierwszym Europejczykiem,który tu przybył w 1471,był portugalski odkrywca wyspy Bioko Fernão do Pó,który wybrał się tu w poszukiwaniu drogi do Indii.Nadał on wyspie nazwę Flor Formosa,czyli"piękny kwiat".Szybko jednak przyjęła się nazwa od imienia jej odkrywcy,później zhispanizowana na Fernando Po.Wyspa ta i sąsiednia Annobón(obecnie Pagalu)zostały zasiedlone przez Portugalczyków już w 1474.Zachowali kontrolę nad wyspami i wybrzeżem Gwinei aż,do 1778,kiedy to na mocy traktatu z El Pardo scedowali prawo do tego obszaru Hiszpanii w zamian za terytoria w Ameryce Południowej.W latach 1827-1843 Brytyjczycy utworzyli na wyspie Bioko bazę wypadową do zwalczania handlu niewolnikami w Zatoce Gwinejskiej.Kontynentalna część dzisiejszej Gwinei Równikowej,zwana przez Hiszpanów Rio Muni lub Hiszpańska Gwinea Kontynentalna(hiszp.Guinea Continental Española),stała się hiszpańskim protektoratem w 1885,a kolonią w 1900.Ponadto na początku XX wieku wydzielone były dwie kolonie wyspiarskie Elobey,Annobón y Corisco oraz Fernando Póo.W 1909 zostały one połączone jako Hiszpańskie Terytoria Zatoki Gwinejskiej(Territorios Españoles del Golfo de Guinea),choć częściej używana była nazwa Gwinea Hiszpańska.Od 1935 używano podziału na część wyspiarską(Fernando Póo ze stolicą w Santa Isabel i kontynentalną(Guinea Continental ze stolicą w Bata).1 Kwietnia 1960 dwa dystrykty zmieniły swój oficjalny status kolonii na prowincje zamorskie Fernando Póo i Río Muni.W 1963 zostały ponownie połączone,by utworzyć zamorski region autonomiczny Gwinei Równikowej,która uzyskała ostatecznie niepodległość 12 października 1968.

Demografia

Gwinea Równikowa posiada ludność młodą(45% nie przekracza 15 lat)z przyrostem naturalnym ok.42‰ i śmiertelnością 16‰.Średnia długość życia wynosi 49 lat dla mężczyzn i 53 lat dla kobiet.Tylko 4% ludności ma więcej niż 65 lat.Wskaźnik analfabetyzmu wynosił w 1992 roku 48%,ale spadł do 20% w 1999.Większość ludności żyje na wsi.

Etnografia

Ludność narodowa,która stanowi 99% ludności,to głównie Bantu(Fangowie)w Mbini i Bubi na Bioko.Główne grupy etniczne przedstawiają następującą strukturę:Fangowie(72% ludności,w Mbini),Bubi(15%,na Bioko),Fernandinos(na Bioko),Bisios i Ndowes w regionie kontynentalnym i Annobończycy na wyspie Pagalu,jedynym terytorium kraju na południowej półkuli.Mniejszości,pochodzące główne z innych ras stanowią biali Europejczycy pochodzenia hiszpańskiego.Gwinea Równikowa sprowadziła Azjatów i Afrykanów do pracy na plantacjach kakao i kawy.Afrykanie pochodzą z Liberii,Angoli i Mozambiku,a Azjaci to głównie Chińczycy.Istnieją również wspólnoty brytyjska,francuska i niemiecka,tylko wspólnota francuska nie przyswoiła oficjalnie hiszpańskiego,jako,że francuski jest drugim językiem oficjalnym.Po uzyskaniu niepodległości tysiące Gwinejczyków wyjechało do Hiszpanii.Ok.100 tys.Gwinejczyków wyjechało do Kamerunu,Gabonu i Nigerii z powodu dyktatury Francisca Macíasa Nguemy.Duża liczba Gwinejczyków żyje w Brazylii,krajach hispanoamerykańskich,Stanach Zjednoczonych czy we Francji.

Imiona i nazwiska

Gwinejczycy mają dwa imiona,hiszpańskie i afrykańskie.Kiedy je zapisują,imię hiszpańskie jest pierwsze,a następnie afrykańskie,po czym zapisywane są nazwiska ojca i matki.

Języki

Językiem oficjalnym jest hiszpański,co jest zapisane w Konstytucji.Po przystąpieniu do Wspólnoty Gospodarczej i Walutowej Afryki Centralnej(aby używać franka CFA)język francuski został również oficjalnym.Oficjalnym językiem jest również portugalski.Artykuł 4 Prawa Fundamentalnego Państwa stanowi,że"językami oficjalnymi Republiki Gwinei Równikowej są hiszpański i francuski.Rozpoznaje się tu także języki tubylcze(byłoby bardziej poprawne powiedzieć miejscowe)jako części składowe kultury narodowej"(Ley constitucional Nº1/1998 z 21 stycznia):fang używany także w Kamerunie,Gabonie i Demokratycznej Republice Konga;bubi(Bioko),annobonés na wyspie Annobón,balengue w regionie kontynentalnym,ibo kreolski angielski(Pidgin English),również na Bioko.

Religia

·Katolicyzm 82,5%

·Protestantyzm 6,9%

·Animizm 2,9%

·Islam 0,6%

·Bahaizm 0,4%

·Świadkowie Jehowy 0,2%

Miasta

Wyróżniają się się dwa miasta:Malabo,stolica kraju z 175,4 tys.mieszkańców(dane szacunkowe 2009),położona na Bioko i Bata,miasto na obszarze kontynentalnym z 219,3 tys.mieszkańców.Pozostałe miasta to:Ebebiyín(31,83 tys.)Aconibe(14,18 tys.)Añisoc(13,66 tys.)Evinayong(8,92 tys.)Luba(8,04 tys.)Mongomo(6,98 tys.)Mengomeyén(6,7 tys.)Mikomeseng(6,31 tys.)Niefang(5,5 tys.)Cogo(5,42 tys.)Rebola(5,35 tys.)Nsok Nsomo(5,34 tys.)Bidjabidjan(4,84 tys.)Mbini(miasto)(4,69 tys.)Nsork(4,25 tys.)Ayene(3,92 tys.)San Antonio de Palé stolica wyspy Annobón(3,82 tys.)Nkimi(3,43 tys.)Machinda(3,35 tys.)Corisco(2,93 tys.)Akurenam(2,71 tys.)Bicurga(2,4 tys.)Baney(2,32 tys.)Nsang(2,05 tys.)Bitica(1,69 tys.)Ncue(1,63 tys.)Rio Campo(1,28 tys.) i Riaba(0,85 tys.)

Gospodarka

Przed uzyskaniem niepodległości gospodarka kraju zarabiała głównie na produkcji i eksporcie kakao.W 1959 była krajem o najwyższym PKB na mieszkańca w Afryce.Odkrycie ogromnych złóż ropy naftowej w 1996 i początek jej eksploatacji przyczyniły się do potężnego wzrostu wpływów budżetowych.W 2004 roku Gwinea Równikowa była trzecim największym producentem ropy naftowej w Afryce subsaharyjskiej.Leśnictwo,rolnictwo i rybołówstwo są także ważnymi elementami gospodarki.Dominuje rolnictwo nastawione na zaspokajanie potrzeb własnych.Wyniszczenie gospodarki rolnej po latach brutalnych rządów zmniejszyło wpływ rolnictwa na rozwój gospodarczy.Pomimo PKB wynoszącego 18000 USD na osobę(wg Międzynarodowego Funduszu Walutowego,37200 wg CIA Factbook),kraj zajmuje dopiero 117.Wśród 177 państw na liście Human Development Index(HDI).

Święta

Święta państwowe w Gwinei Równikowej

Data Polska nazwa Oryginalna nazwa

1 stycznia Nowy Rok

1 maja Dzień Pracy

25 maja Dzień OJA

3 sierpnia Święto Sił Zbrojnych

12 października Dzień Niepodległości

10 grudnia Dzień Praw Człowieka

25 grudnia Boże Narodzenie

Świętami państwowymi w Gwinei Równikowej są także Wielki Piątek oraz Poniedziałek wielkanocny.

Gwinea

Gwinea(Guinée,Republika Gwinei République de Guinée)państwo w zachodniej Afryce nad Oceanem Atlantyckim,graniczące z Gwineą Bissau,Senegalem,Mali,Liberią,Wybrzeżem Kości Słoniowej i Sierra Leone.

Historia

W średniowieczu obszar dzisiejszej Gwinei znajdował się w strefie wpływów Imperium Mali,a od XVI do XIX w.Na tym terenie leżało muzułmańskie państwo Fulanów,zwane Futa Dżalon.Pierwszymi europejskimi kolonizatorami na terytorium dzisiejszej Gwinei byli Portugalczycy(1460 r.)W początkach epoki nowożytnej Gwinea była jednym z największych dostawców niewolników do pracy na plantacjach Ameryki.Od II połowy XIX wieku znajdowała się pod okupacją francuską.W 1886 i w 1889 r.ustalono granice z posiadłościami brytyjskimi i portugalskimi.Od 1904 r.Gwinea wchodziła w skład Francuskiej Afryki Zachodniej.W 1958 r.na mocy nowej konstytucji,Francja dała swoim koloniom możliwość wyboru między niepodległością albo zachowaniem obecnego statusu.Gwinea wybrała niepodległość,co nastąpiło 2 października tego samego roku.Po uzyskaniu niepodległości władze objął Ahmed Sekou Touré.Jego rządy charakteryzowało wprowadzenie socjalizmu(szczególnie w gospodarce),tłumienie wszelkiej opozycji i łamanie praw człowieka.W polityce zagranicznej związał się z blokiem socjalistycznym i z państwami niezaangażowanymi.26 Marca 1984 r.Touré zmarł w Stanach Zjednoczonych po operacji serca.Zastąpił go na krótko premier Louis Lansana Beavogui,lecz ten został obalony 3 kwietnia następnego roku w wyniku zamachu stanu dokonanego przez prezydenta Lansanę Conté.Conté zaczął odchodzić od socjalizmu i wypuścił wielu więźniów politycznych,jednak jego władza nadal była dyktatorska.Pierwsze wolne wybory w historii kraju odbyły się dopiero w 1993 r.Wygrał je Conté przed liderem opozycji Alphą Condé.Dwa lata później odbyły się pierwsze wolne wybory parlamentarne,które wygrała proprezydencka Partia Jedności i Rozwoju.Opozycja jednak za każdym razem oskarżała rząd o fałszerstwa,a sam Conté był oskarżany o spowodowanie złej sytuacji gospodarczej.Prezydent Conté zm.22 grudnia 2008,a ogłoszono to oficjalnie dzień później.W sześć godzin po podaniu informacji o śmierci Conté do publicznej wiadomości kapitan Moussa Dadis Camara ogłosił,że władzę przejmuje armia,a on sam stanął na czele powołanej Rady Narodowej na rzecz Demokracji i Rozwoju(CNDD) i mianował się prezydentem kraju.Przeciwnicy reżimu wojskowego,partie polityczne,związki zawodowe i organizacje społeczne,utworzyły wspólną koalicję Forum Żywych Sił Gwinei(Forum des Forces Vives de Guinée).W marcu 2009 przedstawiła ona władzom kalendarz przygotowań wyborczych,proponując organizację wyborów parlamentarnych w październiku,a prezydenckich w grudniu 2009.Camara w sierpniu 2009 wyznaczył datę wyborów prezydenckich na 31 stycznia 2010,nie wykluczając przy tym swego udziału.Opozycja uznała potencjalną kandydaturę Camary za zagrożenie dla wiarygodności wyborów i rozpoczęła planowanie w kraju demonstracji.Odbyła się ona 20 września 2009 na stadionie w Konakry i została krwawo stłumiona przez wojsko.W wyniku pacyfikacji demonstrantów zginęło,co najmniej 157 osób.Konsekwencją tych wydarzeń był wzrost napięcia politycznego w kraju.W celu zażegnania kryzysu i wypracowania porozumienia władz z opozycją, misję negocjacyjną z ramienia ECOWAS podjął prezydent Burkina Faso,Blaise Compaoré.W styczniu 2010,po realnej zmianie przywództwa na szczytach władzy,strony osiągnęły kompromis i podpisały porozumienie w sprawie powrotu kraju do rządów cywilnych,utworzenia wspólnego rządu przejściowego i organizacji wyborów w ciągu sześciu miesięcy.W wyniku wyborów prezydentem państwa został Alpha Condé,który objął urząd w grudniu 2010.

Geografia

Powierzchnia:

·całkowita:245857 km²

·lądowa:245857 km²

·wody:0 km²

Długość granic:

·całkowita:3399 km

Z poszczególnymi krajami:

·Wybrzeże Kości Słoniowej 610 km

·Gwinea Bissau 386 km

·Liberia 563 km

·Mali 858 km

·Senegal 330 km

·Sierra Leone 652 km

Linia brzegowa:320 km

Liczba mieszkańców:7466 tys.

Podział administracyjny

Gwinea dzieli się na siedem regionów i 33 prefektury.Stolica,Konakry,jest specjalnym regionem administracyjnym.

Region Powierzchnia(km²)Ludność Stolica

1 Region Boké 31186 760119 Boké

2 Region Konakry 450 1092436 Konakry

3 Region Faranah 35581 602485 Faranah

4 Region Kankan 72145 1011644 Kankan

5 Region Kindia 28873 928312 Kindia

6 Region Labé 22869 799545 Labé

7 Region Mamou 17074 612218 Mamou

8 Region Nzérékoré 37658 1348787 Nzérékoré

Gospodarka

Mimo bogatych złóż surowców,jest to jedno z najuboższych państw świata.Podstawą gospodarki jest rolnictwo;uprawy kawy,ryżu,manioku,prosa,sorga,bananów.W Gwinei znajduje się 30% wszystkich światowych złóż boksytów,a kraj jest drugim największym eksporterem tego surowca.Inne surowce to rudy żelaza,tytanu,niklu,diamenty i złoto,których eksploatacja jest rozwijana.Istnieje niewielki przemysł skórzano-obuwniczy,drzewny i spożywczy.

Podstawowe dane gospodarcze

·PKB:10,6 mld USD(dane z 2010 r.)

·PKB na mieszkańca:1000 USD(dane z 2010 r.)

·Wzrost PKB:3%(2010 r.)

·Udział w PKB poszczególnych dziedzin gospodarki:rolnictwo 25,8%;przemysł 45,7%;usługi 28,5%

Transport

Infrastruktura kolejowa

Długość linii kolejowych

·O szerokości 1435mm:238 km

·O szerokości 1000mm:947 km

Główne trasy kolejowe:

·Port Kamsar–Sangarédi

·Conakry–Kankan

W kraju nie funkcjonują połączenia pasażerskie,w transporcie kolejowym dominuje wywóz surowców z kopalni do portów morskich.

Insfrastruktura drogowa

·Drogi utwardzone:4342 km

·Drogi nieutwardzone:40006 km

Demografia

Najliczniejszą grupą etniczną w Gwinei są Fulanie(ok.40% ludności),żyją tu także liczni przedstawiciele ludów Mande(gł.Malinke,Susu).Średni roczny przyrost naturalny wynosi 29‰(1985-1990).Przeciętna długość trwania życia wynosi 44 lata,a średnia gęstość zaludnienia 25 mieszkańców na km².Najgęściej zaludniony jest obszar masywu Futa Dżalon.W miastach mieszka 26% ludności.Główne miasta to:Konakry,Kankan,Kindia i Labé.

Religie (2005):

·Islam 85,41%

·Animizm 9,67%

·Katolicyzm 1,75%

·Protestantyzm 1,23%

·Świadkowie Jehowy 0,01%

Gujana

Gujana(Guyana),Kooperacyjna Republika Gujany(Co-operative Republic of Guyana)państwo w Ameryce Południowej,nad Oceanem Atlantyckim,graniczace na północnym zachodzie z Wenezuelą(743 km),na południowym zachodzie i południu z Brazylią(1.119 km),a na wschodzie z Surinamem(600 km).Kształt granicy Gujany z Wenezuelą i Surinamem jest podważany przez obydwa te państwa.

Geografia

W Gujanie można wyróżnić 3 regiony geograficzne różniące się ukształtowaniem terenu.Najwyższa część kraju leży na obszarze Wyżyny Gujańskiej porozcinanej na osobne masywy wieloma dolinami rzek.W jednym z łańcuchów górskich,na połączeniu granic z Wenezuelą i Brazylią,znajduje się najwyższy szczyt kraju Roraima(2810 m n.p.m.)Wyżyna obniżając się w kierunku oceanu tworzy równinne i pagórkowate tereny porośnięte lasami równikowymi,a wzdłuż rzek,galeriowymi.Lasy zajmują powierzchnię około 80% kraju.Dobrze rozwinięta sieć rzek,z których największa to Essequibo,tworzy na tym obszarze,jak również na wyżynach,liczne wodospady.Nad oceanem rozciąga się pas płaskich,błotnistych nizin,sięgających od 8 do 65 km w głąb lądu.Wybrzeże porastają lasy namorzynowe.Część terenów stanowią depresje zabezpieczone systemem kanałów i tam.Gujanę charakteryzuje klimat równikowy z wysoką temperaturą powietrza przez cały rok.Temperatura na wybrzeżu waha się od 20 do 26,8°C,a w głębi kraju od 18 do 39°C.Klimat wybrzeża łagodzony jest przez północnowschodnie wiatry.Opady występują sezonowo w okresie maj-czerwiec oraz grudzień-styczeń.Średnia roczna suma opadów waha się od 1200 mm na wyżynie do 3000 mm na wybrzeżu.

Wody

Sieć rzeczna

Sieć rzeczna Gujany jest gęsta i dobrze rozwinięta.Najdłuższa rzeka Gujany to Essequibo(ok.1000 km),uchodząca szeroką deltą do Oceanu Atlantyckiego.Na jej lewych dopływach znajdują się liczne wodospady,z których najwyższy jest Kaieteur na rzece Potaro(225 m).Do większych rzek Gujany należą również:Mazaruni,Cuyuni,Berbice oraz Courantyne.

Gleby

W strefie wilgotnych lasów równikowych rozwinęły się gleby czerwonożółte(ferralsole)o bardzo niskiej zawartości próchnicy.Na sawannach wykształciły się czerwone gleby ferralitowe,a wzdłuż dolin dużych rzek gleby aluwialne(fluwisole).

Historia

Wybrzeża Ameryki Południowej współczesnej Gujany Europejczycy odkryli i zaczęli eksplorować na początku XVI wieku.Zamieszkiwali tu wówczas Indianie południowoamerykańscy z plemion Arawaków.Utworzenie kolonii brytyjskiej Gujany Brytyjskiej datuje się na 1831;graniczyła z Gujaną Holenderską(dziś Surinam),a nieco dalej na południowy wschód znajdowała kolonia francuska Gujana Francuska,do dziś pozostająca terytorium zależnym tej europejskiej metropolii.Brytyjczycy przyznali niepodległość Gujanie w 1966,a cztery lata później stała się ona republiką.

Ustrój polityczny

Suwerenna republika w ramach Wspólnoty Narodów.Zgodnie z konstytucją z 6 października 1980(znowelizowaną w 2003)głową państwa jest prezydent desygnowany przez zwycięską partię w wyborach parlamentarnych.Kandydaci na prezydenta muszą zostać zaprezentowani przed wyborami przez każdą ze startujących partii.Prezydent mianuje premiera,który jest zarazem I wiceprezydentem.W jednoizbowym Zgromadzeniu Narodowym zasiada 65 deputowanych,z których 40 jest wybieranych w systemie proporcjonalnym na poziomie krajowym,a 25 na poziomie regionów tzn.każdy z regionów wybiera przydzieloną mu ilość miejsc w parlamencie.Kadencja zgromadzenia trwa 5 lat.

Gujana jest podzielona na 10 ponumerowanych regionów:

1.Barima/Waini(2 miejsca w parlamencie)

2.Pomeroon/Supenaam(2 miejsca)

3.Essequibo Islands/West Demerara(3 miejsca)

4.Demerara/Mahaica(7 miejsc)

5.Mahaica/Berbice(2 miejsca)

6.East Berbice/Corentyne(3 miejsca)

7.Cuyuni/Mazaruni(2 miejsca)

8.Potaro/Runi(1 miejsce)

9.Upper Takatu/Upper Esseqiubo(1 miejsce)

10.Upper Demerara/Berbice(2 miejsca)

Każdy z regionów jest administrowany przez Regionalną Radę Demokratyczną z prezesem na czele.Dodatkowo na lokalnym szczeblu działają Sąsiedzkie Rady Demokratyczne.

Kultura

Święta państwowe

Data Polska nazwa Oryginalna nazwa

1 stycznia Nowy Rok New Year’s Day

Ruchome Eid-ul Adha Eid-ul Adha

23 lutego Dzień Republiki Republic Day

Ruchome Wielki Piątek,Poniedziałek wielkanocny Good Friday,Easter Monday

Ruchome Święto Wiosny Phagwah(Holi)

1 maja Święto Pracy Labour Day/May Day

Ruchome Urodziny Proroka Youman Nabi

1 poniedziałek lipca Święto Caricom Caricom Day

1 sierpnia Dzień Wyzwolenia Emancipation Day

Ruchome Święto Światła Diwali

25 grudnia Boże Narodzenie Christmas

26 grudnia 2.Dzień Bożego Narodzenia Boxing Day

Religia

·Protestantyzm:33,15%

·Zielonoświątkowcy:12,07%

·Adwentyzm:7%

·Anglikanizm:5,3%

·Luteranizm:1,3%

·Metodyzm:1,2%

·Kalwinizm:1%

·Hinduizm:33%

·Islam:8,7%

·Katolicyzm:7,08%

·Spirytyzm:4,1%

·Prawosławie:0,9%

·Bahaizm:0,4%

·Świadkowie Jehowy:0,33%

Gospodarka

Na terytorium Gujany znajdują się cenne surowce mineralne.Najważniejszym surowcem są boksyty.Ich eksploatację podjęto w roku 1916 w kopalni w Mackenzie(Linden),a następnie w Ituni i Kwakwani w północno-wschodniej części kraju.Wydobycie boksytów obrazuje najlepiej stan gospodarki:1950 rok 1,7 mln ton,1960 3,4 mln,1970 1,4 mln i w 1993 r.zwyżka 2,5 mln ton.W porównaniu z boksytami wydobycie innych surowców ma znaczenie drugorzędne.W północno-zachodniej części kraju,w okolicy Mattews Ridgs,wydobywa się rudę manganu,a poza tym uzyskuje się złoto(80 tys.uncji w 1992 r.)i diamenty(7 tys.karatów w 1990 r.)