Republika Środkowoafrykańska

Republika Środkowoafrykańska(franc.République centrafricaine)państwo w środkowej Afryce,w dorzeczach rzek Konga i Szari,graniczące z Kamerunem,Czadem,Sudanem,Sudanem Południowym,Demokratyczną Republiką Konga i Kongiem.

·święto narodowe 1 grudnia,Dzień Republiki(rocznica proklamowania republiki 1958)

·główne grupy etniczne Baja 33%,Banda 27%

·religie wierzenia animistyczne 35%,protestanci 25%,katolicy 25%,muzułmanie 15%

·największe miasta:Bangi,Bouar,Bambari,Bimbo

Ustrój polityczny

Zgodnie z konstytucją przyjętą w referendum w 2004 r.Republika Środkowoafrykańska jest republiką,w której głową państwa jest prezydent wybierany w wyborach powszechnych na 6-letnią kadencję.Władzą ustawodawczą jest 1-izbowe Zgromadzenie Narodowe ze 105 miejscami,wybierane w wyborach powszechnych na 5-letnią kadencję.Władzą wykonawczą sprawuje rząd na czele z premierem powoływanym przez prezydenta.Obecny prezydent objął urząd w wyniku przewrotu wojskowego w marcu 2003 r.

Podział administracyjny

Kraj podzielony jest na 14 prefektur,2 prefektury ekonomiczne i okręg wydzielony Bangi.

Geografia

Kraj położony w środkowej części Afryki,prawie całkowicie na wyżynie Azande.Wyżyna obniża się na północy w kierunku jeziora Czad,zmieniając się w płaskie,częściowo zabagnione tereny równinne.

·najniżej położony punkt rzeka Ubangi 335 m n.p.m.

·najwyżej położony punkt góry Bongo 1420 m n.p.m.

·klimat przeważa podrównikowy wilgotny;gorące,suche zimy i łagodne do gorących,deszczowe lata

·średnie temperatury miesięczne 25-30°C

·bogactwa naturalne diamenty,rudy uranu,drewno,złoto

Naturalną szatę roślinną kraju stanowią na południu wilgotne lasy równikowe zamieszkane przez wiele gatunków małp(m.in.przez goryle)oraz na północy sawanna trawiasta z nielicznymi drzewami,będąca siedliskiem dla bawołów,słoni,antylop,hien.W dolinach rzek lasy galeriowe,w których żyją krokodyle i hipopotamy.

Historia

Terytorium kraju wchodziło między XVI a XIX wiekiem w skład sułtanatu Bagirmi.Pod koniec XIX wieku tereny te zostały zajęte przez Francję i przekształcone w kolonię Ubangi-Szari,która następnie została włączona do Francuskiej Afryki Równikowej.W 1958 w wyniku referendum federacja została rozwiązana,a Ubangi-Szari pod nazwą Republika Środkowoafrykańska stała się republiką autonomiczną.Republika pełną niepodległość uzyskała 13 sierpnia 1960 lecz była jednym z najbardziej niestabilnych państw w Afryce.1 stycznia 1966 pułkownik Jean-Bédel Bokassa obalił urzędującego prezydenta Davida Dacko.Bokassa rządził w sposób dyktatorski,a w 1976 proklamował Cesarstwo Środkowoafrykańskie samego siebie ogłaszając cesarzem Bokassą I.Na skutek nieudolnych dyktatorskich rządów Bokassa został obalony w 1979 w wyniku przewrotu wspartego przez wojska francuskie.Po przywróceniu republiki władzę ponownie objął David Dacko jednak został obalony 20 września 1981 przez generała Andre Kolingbę.Kolingba wprowadził dyktaturę monopartyjną i objął funkcję szefa państwa i rządu.W wyniku nacisków opozycji w 1991 Kolingba zgodził się wprowadzić system wielopartyjny i przeprowadzić wolne wybory.Wybory z 1992,które wygrał Kolingba,zostały uznane za nieważne.Wybory w 1993 wygrała opozycja,a prezydentem został Ange-Felix Patasse,który został obalony w 2003 przez François Bozizé.Bozizé zawiesił konstytucję i rozwiązał parlament obiecując równocześnie przeprowadzenie nowych wyborów,które odbyły się w roku 2005.

Gospodarka

Pomimo faktu,że kraj posiada duże walory turystyczne i bogactwa naturalne,Republika Środkowoafrykańska jest słabo rozwiniętym krajem rolniczym.Uprawiane są m.in.:bawełna,kawa,tytoń,maniok,bataty,proso.70% społeczeństwa utrzymuje się z uprawy roli i leśnictwa,a rolnictwo generuje połowę PKB szacowanego na 4,5 mld USD.PKB na jednego mieszkańca wynosi 1.200 USD(wg siły nabywczej),jednak na najbogatsze 20% społeczeństwa przypada 65% dochodu.Wzrost gospodarczy wyniósł w 2003 1%,inflacja 3,6%,a stopa bezrobocia 8%,lecz w stolicy dochodzi do 23%.Większość eksportu szacowanego na 172 mln USD stanowią nieprzetworzone surowce:diamenty stanowią 54% wartości eksportu,a drewno 16%.Głównymi partnerami handlowymi są Belgia i Francja.

Istotnymi ograniczeniami rozwoju są:

·brak dostępu do morza

·niestabilna sytuacja polityczna

·brak infrastruktury transportowej

·niewykwalifikowana siła robocza.

Kraj ten jest właściwie jedynym na świecie,który de facto zbankrutował.W stolicy kraju,Bangi,w głównej siedzibie banku narodowego widnieje informacja o zamknięciu aż do odwołania.

Religia

·Chrześcijaństwo 56%

·Protestantyzm 36,9%:

·Ewangeliczna Unia Braterska 9,7%

·Zielonoświątkowcy 8,1%

·Baptyzm 6,5%

·Kościół Ewangeliczny"Elim"3,9%

·Ewangeliczny Kościół Centralnej Afryki 2,5%

·Luteranizm 2%

·Katolicyzm 18,7%

·Świadkowie Jehowy 0,4%

·Islam 15,6%

·Animizm 13%

·Bahaizm 0,3%

Demografia

Populacja kraju zwiększyła się od czasu odzyskania niepodległości niemal 4-krotnie.W 1960 kraj liczył 1232000 mieszkańców,teraz populacja liczy 4442000 mieszkańców.Na ludność kraju składa się ponad 80 grup etnicznych,każda posługująca się własnym językiem.Największą grupą etniczną jest Gbaya(33%),Banda(27%),Mandjia(7%),Sara(10%).Szacunki ONZ mówią,że około 11% populacji w wieku od 15 do 49 lat jest nosicielem wirusa HIV.Jedynie 3% populacji ma dostęp do terapii antyretrowirusowej,w porównaniu do 17% w pobliskim Czadzie.

Szkolnictwo

Edukacja w Republice Środkowoafrykańskiej jest darmowa.Obowiązek szkolny obejmuje lata 6-14.Około 45% społeczeństwa jest niepiśmienna.Uniwersytet Bangui jest jedyną instytucją szkolnictwa wyższego w kraju.Poważnym problemem jest bardzo rozpowszechniona praca dzieci.Według UNICEF 63,5% dzieci w wieku od 5 do 14 lat jest zmuszanych do pracy.Zjawisko jest bardzo szczególnie widoczne w wiejskich regionach.Dzieci pracują w rolnictwie,górnictwie diamentów,pomocy domowej,hodowli bydła,a także utrzymaniu dróg.