Etymologia
Ze
słowotwórczego i etymologicznego punktu widzenia
nazwa„Ukraina”zawiera w sobie rdzeń kraj oznaczający„coś ukrojonego”,a
następnie:„kawał ziemi lub koniec”.Niektórzy łączą tę podstawę
słowotwórczą z
wyrażeniem ukraj,z brzegu,na skraju.Wyraz„Ukraina”ukształtowany został
przy
pomocy sufiksu-ina,który w językach słowiańskich tworzy nazwy
przestrzenne(w
języku ukraińskim można się doliczyć ok.1100 rzeczowników z tym
sufiksem,nie licząc
wielu nazw miejscowych i terenowych).Sam termin„Ukraina”w języku
staroruskim i
polskim oznaczał po prostu peryferyjną ziemię leżącą na
pograniczu.Takie„ukrainy”,jako system obronny granic,rozwinęły się
szczególnie
na Litwie i Rusi za Jagiellonów i w tym znaczeniu dużo było„ukrain”od
strony
Moskwy i Tatarów,po wschodniej i południowej granicy
Rzeczypospolitej.Nazwa„Ukraina”pojawiła
się w dwunastowiecznych kronikach dla oznaczenia ziem
kresowych,pogranicznych.W
zachowanych zabytkach rękopiśmiennych nazwa„Ukraina”pojawia się po raz
pierwszy
w tzw.Latopisie kijowskim,którego najstarszy zachowany egzemplarz
pochodzi z XV w.,opisującym wydarzenia z lat 1111–1200.Pod rokiem 1187
kronikarz,mówiąc o śmierci
bohatera walk z Połowcami,księcia perejasławskiego
Włodzimierza,zanotował„I
płakali po nim wszyscy Perejasławianie[...]za nim Ukraina wielce
rozpaczała”mowa tutaj o pograniczu,które ucierpiało w wyniku pozbawienia
nad
nim opieki i ochrony po śmierci księcia.Z kolei tereny między Ilmem a
Dnieprem,zamieszkiwane
przez plemiona wschodniosłowiańskie, nazywane były wówczas przez
kronikarzy„Rusią”.Od XIII w.księstwo Wołyńsko-Halickie kronikarze
zaczęli
nazywać„Małą Rusią”.Urzędowo nazwa„Ukraina”została użyta po raz pierwszy
za
czasów Rzeczypospolitej w roku 1590 w tytule konstytucji sejmowej według
projektu Jana Zamoyskiego:Porządek ze strony Niżowców i Ukrainy.Dopiero w
końcu
XVI i na początku XVII w.nazwę„Ukraina”(już częściej jako nazwę
własną)zaczęto
utożsamiać z krainą leżącą nad środkowym i dolnym
Dnieprem,tzw.Podnieprze,dawne
ziemie Polan wschodnich.Początkowo obejmowała ona tylko województwo
kijowskie,część
województwa bracławskiego na wschód od rzek Murachwa i Słucz,a po 1635
także
województwo czernihowskie,nie dotyczyła natomiast Wołynia,Podola oraz
Rusi Czerwonej,zamieszkałych
w większości również przez ludność ruską.W XVII w.pojawiła się po raz
pierwszy
na mapach nazwa„Ukraina”w rozumieniu wielu prowincji Królestwa Polskiego
i
określająca ziemie między Bohem a Dnieprem,użyta przez francuskiego
kartografa
le Vasseura de Beauplan.W roku 1668 musiała Polska ustąpić Rosji Ukrainę
za
Dnieprem(Ukraina Lewobrzeżna);ta część straciła wtedy
nazwę"Ukrainy",przybierając
urzędowy rosyjski tytuł„Małorusi”.Po zlikwidowaniu Siczy Zaporoskiej
całej
południowej Ukrainie narzucono wówczas nazwę„Noworossijskij Kraj”.W XIX
wieku
dla określenia obecnych ziem ukraińskich używano najczęściej urzędowej
nazwy„Ruś”lub„ziemie ruskie”.
Symbole
państwowe
Flagą Ukrainy jest prostokąt podzielony na dwa
poziome pasy:niebieski i żółty.Oficjalnym godłem Ukrainy jest Tryzub(Trójząb),który
pojawił się po raz pierwszy na monetach bitych przez Włodzimierza I Wielkiego.Godło
występuje w odmianie małej jako herb państwowy.Znane są także projekty
tzw.odmiany wielkiej herbu.Projekty te jednak jeszcze nie zostały oficjalnie
zatwierdzone.
Historia
Początki
Rusi
Napływ Słowian w dorzecze Dniepru i Dźwiny rozpoczął
się w V lub VI w.n.e.Przez Nestorowe terytoria Polan,Drewlan i Uliczów
przebiegały szlaki handlowe łączące kraje Morza Bałtyckiego z Bizancjum i
Bliskim Wschodem.Wyprawy handlowe Dźwiną,Dnieprem,Wołgą i Donem zetknęły
podróżujących tędy kupców i wojowników normańskich oraz chazarskich z
plemionami słowiańskimi.W VII w.ziemie w środkowym i górnym dorzeczu Dniepru
dostają się na ponad dwa wieki pod panowanie koczowniczych Chazarów.W okresie
największego rozkwitu Państwa Chazarskiego w VIII wieku kaganowi chazarskiemu
trybut płaciło 25 plemion i księstw,w tym władca Kijowa,(Kuar).W drugiej
połowie IX w.roku Kaganat został zdobyty przez Waregów,którzy przenieśli do
Kijowa(Kaenugard)swoją siedzibę.Pod koniec IX wieku Kijów został na prawie 400
lat stolicą Rusi Kijowskiej—normańskiej Gardariki(Państwa Grodów).Pierwszymi
historycznymi władcami ruskimi byli prawdopodobnie Normanowie(książę Ruryk I),którzy
zgodnie z istniejącymi przekazami przybyli na późniejsze ziemie ruskie przed
rokiem 860.Założenie Nowogrodu Wielkiego przez Ruryka w 862 roku uważa się za
początek historii Rusi.Ruryk zdołał skupić pod swymi rządami część Normanów,plemion
wschodniosłowiańskich oraz plemion ugrofińskich i utworzył pierwsze znane
państwo ruskie Ruś Nowogrodzką.Ruryk był także założycielem dynastii
Rurykowiczów,która sprawowała rządy na Rusi do 1598 roku.Wyprawa następcy
Ruryka,księcia nowogrodzkiego Olega Mądrego na Kijów(882 r.)doprowadziła do
zjednoczenia północnych i południowych księstw oraz powstania Rusi Kijowskiej.Była
ona początkowo luźnym związkiem księstw,które do ok.2 poł.XI w.zachowały
szeroką autonomię.Książęta kijowscy Oleg(panujący do roku 912 lub 922) i Igor
Rurykowicz(panujący w latach 912/922–945)podpisali z Bizancjum układy handlowe,które
gwarantowały krajowi zyskowny handel.Rządząca w latach 945–957 księżna Olga
scentralizowała państwo,stworzyła podstawy trwałego porządku
administracyjnego.Kolejny władca,syn Olgi Światosław I podejmował odległe
wyprawy wojenne,docierając na Krym i Kaukaz oraz na Bałkany.Ożeniony z siostrą
cesarza bizantyjskiego Anną książę Włodzimierz I Wielki w 988 roku przyjął
chrzest i uczynił z chrześcijaństwa oficjalną religię państwową.Włodzimierz
także przyłączył po raz pierwszy do Rusi w 981 roku tzw.Grody
Czerwieńskie.Panujący w latach 1019–1054 Jarosław I Mądry umocnił pozycję
Cerkwi prawosławnej na Rusi Kijowskiej.Ustanowione przez niego zasady
dziedziczenia tronu książęcego w oparciu o regułę senioratu nie zapobiegły
rozpadowi politycznej jedności kraju.W roku 1240 Ruś kijowska zostaje na
kolejnych 100 lat zhołdowana przez Złotą Ordę.
Rozbicie
dzielnicowe Rusi
W XII w.Ruś Kijowska podzieliła się na konkurujące
ze sobą dzielnice.Na północy powstała Republika Nowogrodzka,na północnym
zachodzie Księstwo Połockie,na południowym zachodzie Księstwo
Halicko-Włodzimierskie.W centralnej części powstały księstwa:Kijowskie,Turowskie
i Smoleńskie,na północnym wschodzie księstwa Rostowsko-Suzdalskie i Riazańskie,na
południowym wschodzie Czernihowskie i Perejasławskie.Z czasem uległy one
dalszemu rozdrobnieniu,przy czym książęta,którym udało się zawładnąć Kijowem,w
hierarchii feudalnej stali wyżej od pozostałych książąt i posługiwali się
tytułem wielkiego księcia.W roku 1169 książę włodzimiersko-suzdalski Andrzej I
Bogolubski opanował Kijów,uzyskując tym samym tytuł wielkiego księcia.Odmiennie
od większości swoich poprzedników nie przeniósł do tego miasta swej stolicy,lecz
osadzał tam podległych sobie książąt.Centrum jego państwa pozostawał
Włodzimierz,który odtąd pełnił funkcję stolicy wielkiego księstwa i przejął
dominującą rolę Kijowa.
Najazd
mongolski
Po klęsce sił rusko-połowieckich w bitwie nad
Kałką(1223 r.)Batu-chan podbił wszystkie ziemie będące pod jurysdykcją władców
ruskich z wyjątkiem księstw Połockiego,Pińskiego i Republiki Nowogrodzkiej.Mongołowie
nie przejęli bezpośrednich rządów w podbitych księstwach,ograniczając się do
zatwierdzania kandydatów do tronów książęcych w formie tzw.jarłyku otrzymywanego
przez wielkich książąt,którzy z kolei pełnili funkcje zwierzchnie nad resztą
książąt(z tytułem wielkiego księcia) i mieli prawo zwracania się o pomoc do
chana.Tytuł wielkiego księcia był związany z obowiązkami
podatkowymi(trybutem)wobec chanatu.Wielki książę był inkasentem daniny na rzecz
chana,płacił ją osobiście i bezpośrednio oraz windykował z podległych książąt
ruskich.Z tego powodu znaczna część Rusi zachodniej i centralnej poddała się w
wieku XIV władzy Wielkiego Księstwa Litewskiego,uznając wielkiego księcia Litwy
za mniej uciążliwego windykatora.W 1320 roku po klęsce poniesionej przez
Księstwo Kijowskie w bitwie nad rzeką Irpień,Litwa uzależniła od siebie całą
Kijowszczyznę.Z inicjatywy książąt litewskich Rurykowicze kijowscy zostali
wkrótce pozbawieni władzy,po czym emigrowali do Briańska,a następnie do
Riazania.W XIII i XIV w.większość zachodnich księstw ruskich przeszła w strefę
wpływów nabierającej znaczenia Litwy(zwłaszcza po rozbiorze Księstwa
Halicko-Włodzimierskiego,stanowiącego dla Litwy przeciwwagę).Stąd rywalizacja
pomiędzy książętami Rusi północnej(tzw.Rusi Zaleskiej Włodzimierz nad Klaźmą,Twer,a
później Moskwa)oraz Wielkim Księstwem Litewskim,a po Unii Lubelskiej Wielkiego
Księstwa Moskiewskiego z Rzecząpospolitą Obojga Narodów.Ukraina za panowania
Władysława II Jagiełły.W XIII wieku Księstwo Halicko-Włodzimierskie stało się,wobec
zniszczenia Kijowa i Rusi centralnej,drugim(obok państw tzw.Rusi
Zaleskiej Twer,Włodzimierz nad Klaźmą,Moskwa,Republika Nowogrodu)ważnym ruskim
ośrodkiem państwowym,prowadzącym samodzielną politykę dynastyczną i zagraniczną
oraz podejmującym próby zjednoczenia Rusi.Książę halicko-włodzimierski Daniel I
został w 1254 roku koronowany najprawdopodobniej w Drohiczynie przez nuncjusza
papieskiego na króla Rusi.Był on założycielem miasta Lwowa i związał się dynastycznie
z Piastami mazowieckimi.Po roku 1340 Ruś Czerwona(której część stanowiły Grody
Czerwieńskie)została po raz kolejny wcielona do Polski na podstawie zapisu
ostatniego księcia halicko-włodzimierskiego Bolesława Jerzego II Trojdenowicza
na rzecz swego wuja Kazimierza III Wielkiego.O ziemie te do końca XIV wieku
trwały zatargi i wojny najpierw pomiędzy Koroną i sprzymierzonym z nią
Królestwem Węgier a Wielkim Księstwem Litewskim(które po serii najazdów zajęło
Wołyń i Podole kamienieckie,a ze względów dynastycznych pretendowało do całości
terytorium księstwa),a następnie pomiędzy Koroną a Królestwem Węgier.Konflikty
o przynależność terytorialną zakończyły się ostatecznie po objęciu tronu
polskiego przez Jagiełłę i zawarciu przez niego małżeństwa z Jadwigą
Andegaweńską.W wyniku ostatecznych podziałów dawne terytoria księstwa zostały
podzielone przez Koronę i Wielkie Księstwo Litewskie(które zatrzymało Wołyń i
Podole kamienieckie),zaś król Polski przyjął także tytuł księcia Rusi
Czerwonej.Po upadku Księstwa Halicko-Włodzimierskiego(przeciwwagi dla wpływów
litewskich)większość ziem należących do Rusi Zachodniej i Centralnej,w tym
Kijów,została w konsekwencji podporządkowana Wielkiemu Księstwu Litewskiemu(XIV
wiek)ich bezpośrednie wcielenie do struktury państwa nastąpiło dopiero po zawarciu
unii polsko-litewskiej(1385 r.).
Unia
lubelska
W przededniu Unii lubelskiej(5 marca 1569 r.)przy
aprobacie litewskich posłów z Podlasia sejm koronny przegłosował włączenie(inkorporację)województwa
podlaskiego do Korony Królestwa Polskiego.26 maja 1569 roku do Korony włączono
edyktem króla Zygmunta Augusta województwo wołyńskie,a 6 czerwca województwo
kijowskie i województwo bracławskie.W tym samym czasie władcy Wielkiego
Księstwa Moskiewskiego,przyjmując tytuł„Cara Wszechrusi”(nie uznawany przez
Wielkie Księstwo Litewskie i Koronę),rozpoczęli rywalizację z Wielkim Księstwem
Litewskim o władzę nad tymi ziemiami.W 1596 r.większość biskupów Cerkwi
prawosławnej w granicach Rzeczypospolitej przyjęła zwierzchnictwo papieża w
wyniku unii brzeskiej.Wobec oporu wiernych za panowania Władysława IV została
przywrócona autokefaliczna struktura Cerkwi prawosławnej w Rzeczypospolitej.Prawosławnym
metropolitą Kijowa został Piotr Mohyła,a po jego śmierci Sylwester Kossów.
XVII
wiek
W XVII w.doszło do serii powstań kozackich przeciwko
Koronie.W 1637 roku wybuchło w Naddnieprzu Powstanie Pawluka.Najpoważniejszym
powstaniem było powstanie w latach 1648-1655 pod przewodnictwem Bohdana Chmielnickiego.Po
Ugodzie zborowskiej od 1649 roku Kozacy posiadali system autonomicznych rządów
określanych jako Hetmańszczyzna lub Wojsko Zaporoskie.W 1658 roku została
podpisana Unia hadziacka,której postanowienia nie weszły w życie.W latach
1655-1667 na Podolu,Ukrainie i Wołyniu były prowadzone działania wojenne podczas
Wojny polsko-rosyjskiej,które w rezultacie doprowadziły do ugody
perejasławskiej i poddania lewobrzeżnej Ukrainy wraz z Kijowem Rosji.Rozejm
andruszowski z 1667 roku rozstrzygnął,że Korona Polska rezygnuje z województwa
czernihowskiego i z ok.połowy(ok.250 tys.km)województwa kijowskiego,czyli
Zadnieprza.W latach 1672-1676 toczyła się na terenie Ukrainy wojna
polsko-turecka"kamieniecka".Po pokoju w Buczaczu w 1672 roku,do 1699
część Podola wraz z Kamieńcem opanowana została przez Turcję.Część wróciła do
Polski w 1673 po Bitwie pod Chocimiem co potwierdził pokój w Żurawnie.Po pokoju
w Karłowicach wszystkie utracone ziemie wróciły w skład Polski.
XVIII
W 1768 roku terenami ziemi kijowskiej i bracławskiej
wstrząsnęły brutalne bunty chłopskie,określane jako a Koliszczyzna,w trakcie
których najbardziej znanym wydarzeniem była Rzeź humańska.W 1775 roku po
zwycięskiej wojnie Rosji z Turcją została zlikwidowana przez carycę Rosji Katarzynę
II Wielką Sicz Zaporoska.Tytuł hetmana wojsk kozackich przysługiwał od tamtej
pory panującej rodzinie carskiej.Starszyzna kozacka została zrównana w prawach
ze szlachtą rosyjską(tzw.dworianstwem),a wolni Kozacy z wolnymi chłopami
rosyjskimi(tzw.kriepostniki).W wyniku rozbiorów I Rzeczypospolitej Rosjanie
zajęli obszary położone na zachód od Kijowa(Podole i Wołyń) i prowadzili tam
bezwzględną rusyfikację.Austriacy zajęli tzw.Galicję.
XIX
wiek
W końcu XIX wieku Ukraina miała charakter
zdecydowanie rolniczy.W należącej do Rosji części kraju 60% ziemi znajdowało
się w rękach chłopów.W miastach żyło tylko 13% ludności,a największymi
ośrodkami kraju były Odessa,Kijów i Charków.Mimo że przemysł istniał tylko w
kilku ośrodkach,z Ukrainy pochodziło 52% produkcji surówki żelaza i 70%
wydobytego węgla kamiennego w Imperium Rosyjskim.W 1897 roku mieszkało tu 24
mln mieszkańców,z czego 12% stanowili Rosjanie,8% Żydzi,a 1,7% Polacy.
Na
pozostałych terytoriach należących dziś do Ukrainy,a wówczas do Monarchii
Austro-Węgierskiej,liczebność Ukraińców wynosiła:
·w austriackiej Galicji Wschodniej 2,7
mln Ukraińców(stanowili oni 64% ludności tego obszaru);
·na austriackiej Bukowinie 240
tys.Ukraińców(stanowiących 59% ludności prowincji).
Miasta Galicji Wschodniej miały wówczas zdecydowanie
żydowski charakter Żydzi stanowili 40–45% ludności miejskiej tego obszaru(Polacy
i Ukraińcy stanowili po 25–30%).Jedynie na Bukowinie i Rusi Podkarpackiej
ludność żydowska w miastach została zmajoryzowana odpowiednio przez Rumunów i
Węgrów.
XX–XXI
wiek
I
wojna światowa,rewolucja lutowa i październikowa w Rosji,powstanie
URL,Hetmanatu,ZURL i ich upadek
W
konsekwencji klęsk ponoszonych przez Imperium
Rosyjskie w I wojnie światowej 8 marca 1917 roku w Piotrogrodzie
wybuchła
rewolucja,która doprowadziła do obalenia caratu i wprowadzenia rządów
demokratycznych w Rosji.Proklamowane swobody liberalne i demokratyczne,w
szczególności wolność słowa,druku,stowarzyszeń i zgromadzeń,pochodów i
manifestacji,a także amnestia dla więźniów politycznych z czasów
caratu,przyczyniły
się do rozwoju ukraińskiego ruchu narodowego,co znalazło oficjalny wyraz
w
powołaniu Ukraińskiej Centralnej Rady,a w późniejszym czasie w
wyodrębnianiu
wojskowych jednostek złożonych z żołnierzy ukraińskich w ramach armii
rosyjskiej.Postulatem ukraińskiego ruchu narodowego była wówczas
autonomia
terytorialna Ukrainy w ramach demokratycznej republiki rosyjskiej.7
listopada
1917 roku władzę w Rosji w drodze zbrojnego zamachu stanu w
Piotrogrodzie
objęła partia bolszewików,obalając demokratyczny Rząd Tymczasowy oraz
wprowadzając dyktaturę partyjną i policyjny terror.W Rosji wybuchła
kilkuletnia
wojna domowa o władzę i ustrój kraju.20 listopada 1917 roku na obszarze
dawnych
guberni Imperium
Rosyjskiego:kijowskiej,podolskiej,wołyńskiej,czernihowskiej,połtawskiej,charkowskiej,katerynosławskiej,chersońskiej
i
taurydzkiej(bez Krymu)powstała w ramach federacji z Rosją Ukraińska
Republika
Ludowa,która ogłosiła pełną niepodległość 25 stycznia 1918
roku.Bolszewicy
próbowali przejąć władzę w Kijowie równolegle do przewrotu w
Piotrogrodzie.Zostało
to jednak uniemożliwione przez oddziały lojalne wobec Ukraińskiej
Centralnej
Rady,która 20 listopada 1917 roku proklamowała niepodległość Ukraińskiej
Republiki Ludowej w związku federacyjnym z Rosją.Na Ukrainie odbyły się w
końcu
listopada 1917 r.wybory do rosyjskiego Zgromadzenia
Ustawodawczego(Konstytuanty),podczas których na listy partii ukraińskich
socjalistów-rewolucjonistów oddano 3433 tys.głosów.24–25 grudnia 1917
roku w
Charkowie bolszewicy stworzyli marionetkową Ukraińską Ludową Republikę
Rad(nazwa
świadomie zbliżona do Ukraińskiej Republiki Ludowej).Po rozpędzeniu w
Piotrogrodzie 19 stycznia 1918 roku Zgromadzenia Ustawodawczego przez
bolszewików przy użyciu oddziałów strzelców łotewskich 25 stycznia 1918
roku
Ukraińska Centralna Rada ogłosiła pełną niepodległość Ukraińskiej
Republiki
Ludowej.Oddziały bolszewików rozpoczęły wówczas ofensywę na terytorium
URL i 8
lutego 1918 roku zajęły Kijów.Po zawarciu traktatu brzeskiego jej
terytorium
znalazło się pod okupacją wojsk niemieckich i austro-węgierskich,zaś
RFSRR była
zmuszona uznać niepodległość Ukraińskiej Republiki Ludowej i 14 czerwca
1918
roku zawrzeć z Hetmanatem(nazwa państwa ukraińskiego powstałego pod
protektoratem niemieckim)zawieszenie broni,preliminaryjne do traktatu
pokojowego.W latach 1918–1920 Kijów znajdował się kolejno we władaniu
Ukraińskiej Republiki Ludowej,Hetmanatu,ponownie URL,bolszewików,Armii
Ochotniczej gen.Antona Denikina,ponownie URL,bolszewików,Polaków,by od
czerwca
1920 roku ostatecznie znaleźć się w rękach sowieckich.W dniach 5–12
lipca 1918
roku utworzony został ukraiński oddział RKP—KPU.Po kapitulacji Niemiec
na
froncie zachodnim(11 listopada 1918 r.)rząd bolszewicki uznał traktat
brzeski
za niebyły i równolegle do wycofywania się wojsk niemieckich z
tzw.Ober-Ostu
rozpoczął zajmowanie opuszczanych przez Niemców terytoriów siłami Armii
Czerwonej oraz proklamowanie w tym celu marionetkowych republik
radzieckich.30
listopada 1918 roku w Kursku utworzony został(w celu legitymizacji
agresji
Rosji Sowieckiej przeciw Ukraińskiej Republice Ludowej)Tymczasowy
Robotniczo-Chłopski Rząd Ukrainy na czele z Jurijem Piatakowem.3
stycznia 1919
r.Armia Czerwona zajęła Charków,który stał się pierwszą siedzibą rządu i
stolicą USRR.25 stycznia 1919 r.Rząd Tymczasowy uchwalił połączenie
Ukrainy z
Rosją na zasadach radzieckiej federacji,a 29 stycznia został
przemianowany na
Radę Komisarzy Ludowych USRR.10 marca 1919 roku uchwalono konstytucję
USRR.Jej
stolicą został Charków.USRR brała udział w negocjacjach pokojowych z
Polską
prowadzonych w Mińsku i Rydze w 1920 roku.Została uznana przez rząd
Polski za
jedynego reprezentanta ludności ukraińskiej,Polska odmówiła tym samym
dotrzymania sojuszniczych zobowiązań wobec Ukraińców oraz uznania
Ukraińskiej
Republiki Ludowej.Żołnierze armii URL zostali internowani,nadal
natomiast
istniał i funkcjonował rząd Ukraińskiej Republiki Ludowej na emigracji.W
latach
1918–1922 na ziemiach dzisiejszej Ukrainy wybuchło powstanie anarchistów
pod
wodzą Nestora Machno,stłumione przez Armię Czerwoną.Po klęsce militarnej
Monarchii Austro-Węgierskiej w I wojnie światowej nastąpił jesienią 1918
roku
rozpad państwa austro-węgierskiego na tworzące się niepodległe państwa
sukcesyjne poszczególnych narodowości monarchii.1 listopada 1918 roku na
obszarze Galicji Wschodniej została proklamowana Zachodnio ukraińska
Republika
Ludowa.Ludność polska Lwowa i Przemyśla wystąpiła zbrojnie na rzecz
przynależności tych miast do odradzającej się Polski.Po kilkumiesięcznej
wojnie
z udziałem regularnych sił wojskowych Polski(Wojska Polskiego) i
ZURL(Ukraińskiej Armii Halickiej),armia ZURL została wyparta przez
Wojsko Polskie
w lipcu 1919 roku za Zbrucz,a Zachodnio ukraińska Republika Ludowa
przestała
istnieć.Po pierwszej wojnie światowej,wojnie polsko-ukraińskiej i wojnie
polsko-bolszewickiej Galicja Wschodnia i zachodni Wołyń znalazły się w
II
Rzeczypospolitej,Ruś Podkarpacka weszła w skład Czechosłowacji,Besarabia
i
Bukowina Rumunii.Większość terytorium dzisiejszej Ukrainy znalazła się
pod
władzą sowiecką jako Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka,od
grudnia
1922 w składzie ZSRR.Stolicą Ukrainy sowieckiej był do 1934 roku
Charków,a
następnie Kijów.
Okres
1920–1939
Po przegranej przez Zachodnio ukraińską Republikę
Ludową wojnie część Ukraińców w Polsce zdecydowała się działać środkami
pokojowymi na rzecz społeczności ukraińskiej(po 1931 roku UNDO),jednak druga
część wybrała działalność terrorystyczną i dywersyjną przeciw państwu
polskiemu(UOW,później OUN).Działania te w pewien sposób podsycały represje(jak
np.pacyfikacja Małopolski Wschodniej w 1930 roku)czy też nacisk
polonizacyjny(np.akcja polonizacyjno-rewindykacyjna w 1938 roku).Na Ukrainie
sowieckiej w latach 20.prowadzono tzw.politykę ukrainizacji,czyli formę narodowego
komunizmu ukraińskiego,zarzuconą w 1929 roku wraz z rozpoczęciem przez WKP pod
kierownictwem Stalina polityki przymusowej kolektywizacji.Konsekwencją tej
polityki,a szczególnie związanych z nią represji NKWD i Armii Czerwonej,była
sprowokowana klęska głodu.Podczas gdy z głodu umierały miliony ludzi,rząd ZSRR
eksportował na Zachód odebrane im siłą zboże,sprzedając je wobec wielkiego
kryzysu po cenach dumpingowych.Klęska głodu doprowadziła do śmierci od czterech
do siedmiu milionów ukraińskich chłopów,zaś terror NKWD z lat 30.XX w.zniszczył
fizycznie ukraińską inteligencję na terenie USRR.Terror NKWD objął również
Polaków w USRR.W latach 20.utworzono na terenie USRR polski rejon
narodowy(tzw.Marchlewszczyznę)z centrum w miasteczku Dowbysz.Został on
zlikwidowany w latach 30.,a mniejszość polska w ZSRR,w szczególności w
USRR(m.in.Podole kamienieckie,Żytomierz),została poddana w latach 30.faktycznej
eksterminacji skierowanej oficjalnie przeciwko Polakom jako całej grupie
etnicznej.Podczas samej tylko tzw.operacji polskiej NKWD w latach 1937–1938
zamordowano co najmniej 111000 Polaków,28744 skazano na pobyt w obozach koncentracyjnych
struktury GUŁAGu,a kilkaset tysięcy deportowano do Kazachstanu.W 1934 r.stolicę
USRR przeniesiono z Charkowa do Kijowa.
II
wojna światowa
W wyniku paktu Ribbentrop-Mołotow po agresji ZSRR na
Polskę 17 września 1939 roku pod okupacją Armii Czerwonej znalazły się tereny
województw:stanisławowskiego,tarnopolskiego,wołyńskiego i wschodniej części
lwowskiego.Sowieckie władze okupacyjne po przeprowadzeniu pseudowyborów
dokonały w październiku 1939 roku formalnej aneksji okupowanych terenów II
Rzeczypospolitej.Konsekwencją aneksji było narzucenie mieszkańcom terenów
okupowanych obywatelstwa ZSRR oraz rozpoczęcie procesu sowietyzacji terenów
okupowanych i systematycznych represji policyjnych NKWD.Ostatnią falą represji
było wymordowanie przez NKWD po ataku Niemiec na ZSRR kilkudziesięciu tysięcy
więźniów przetrzymywanych w więzieniach na terenach okupowanych,w tym na
obszarze Polski anektowanym przez ZSRR.Na terenie USRR największe masakry miały
miejsce we Lwowie,Drohobyczu,Czortkowie,Łucku,Równem i wielu innych
miejscach.Po ataku Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 roku na Ukrainie zginęło i
zostało zamordowanych ok.siedmiu milionów ludzi różnej narodowości. OUN-B
ogłosiła we Lwowie 30 czerwca 1941 roku(Akt odnowienia Państwa Ukraińskiego).Obie
frakcje nacjonalistyczne(OUN-B i OUN-M)były gotowe w 1941 roku do współpracy z
Niemcami przeciwko ZSRR w celu uzyskania m.in.autonomii bądź niepodległości
Ukrainy.Po niepowodzeniu próby ogłoszenia niepodległości OUN-B przeszła do
podziemia i utworzyła jesienią 1942 partyzantkę Ukraińską Powstańczą Armię,która
toczyła walkę z partyzantką polską i radziecką oraz niemiecką administracją
okupacyjną i niemieckimi siłami policyjnymi,a po okupacji terenów Wołynia i
Galicji Wschodniej z oddziałami Armii Czerwonej i NKWD.UPA dokonała w roku 1943
roku czystki etnicznej masowych zbrodni o znamionach ludobójstwa na polskiej
ludności cywilnej na terenie obecnej zachodniej Ukrainy(Wołyń,Galicja
Wschodnia).OUN-M była politycznym promotorem powstania w 1943 roku Dywizji
SS-Hałyczyna(Galizien).W 1944 roku Stalin uznał,iż w czasie okupacji
niemieckiej Tatarzy Krymscy kolaborowali jako naród z III Rzeszą i zadecydował
o deportacji całego narodu Tatarów krymskich na Syberię i do Kazachstanu.Główną
akcję wysiedleńczą przeprowadzono 18 maja 1944 roku.W miejsce Tatarów przybyli
osadnicy rosyjscy.Wtedy też przeprowadzono wielką akcję zmiany nazw
miejscowości na rosyjskie.Była to jedna z wielkich deportacji narodów w ZSRR w
latach II wojny światowej(oprócz Tatarów Krymskich objęła
m.in.Czeczenów,Inguszy,Kałmuków,a w 1941 roku Niemców Nadwołżańskich.Według
Nikity Chruszczowa Stalin rozważał deportację wszystkich Ukraińców na Syberię i
odstąpił od tego tylko ze względu na skalę przedsięwzięcia.Po wojnie na mocy
ustaleń jałtańskich do Ukraińskiej SRR zostały włączone wschodnie ziemie II
Rzeczypospolitej ze Lwowem.W latach 1944–49 przymusowo wysiedlono z USRR do
Polski około 790 tysięcy polskiej ludności,a w latach 1955–1959 wysiedlono kolejnych
76 tysięcy,natomiast z Polski do USRR wysiedlono około 480 tysięcy Ukraińców.
Okres
powojenny
Po 1945 r.do Ukraińskiej SRR została włączona też
Ruś Zakarpacka.Jednym z przywódców ZSRR został w 1953 roku Nikita Chruszczow,który
doprowadził w trzechsetną rocznicę ugody perejasławskiej do przeniesienia Krymu
z jurysdykcji RFSRR do USRR.Ukraina,obok Rosji i Białorusi,była jedną z trzech
radzieckich republik związkowych posiadających prawo głosu w ONZ.Pod koniec lat
50.,wskutek odwilży,odrodził się ruch niepodległościowy.W 1954 roku,w
trzechsetną rocznicę ugody perejasławskiej,Krym został włączony w granice
Ukraińskiej SRR.26 kwietnia 1986 r.w ukraińskiej elektrowni atomowej w
Czarnobylu doszło do jednej z największych na świecie katastrof atomowych.12 lutego
1991 r.,tuż przed rozwiązaniem ZSRR,na obszarze Ukrainy utworzono Krymską ASRR.8
grudnia 1991 roku zawarto układ białowieski.Traktat ten głosił,że ZSRR jako
podmiot prawa międzynarodowego i byt geopolityczny przestał istnieć,a powstałe
w jego miejsce suwerenne kraje powołują Wspólnotę Niepodległych Państw.Układ
podpisali:ze strony Ukrainy Leonid Krawczuk,ze strony Rosji Borys Jelcyn,a ze
strony Białorusi Stanisław Szuszkiewicz.
Niepodległa
Ukraina
·1991 Ukraina uzyskuje niepodległość,prezydentem
zostaje Leonid Krawczuk.
·1994 wybory prezydenckie wygrywa Leonid
Kuczma.
·1999 Kuczma zostaje ponownie wybrany na
prezydenta.
·2002 wybory parlamentarne wygrywa
Blok„Nasza Ukraina”,ugrupowanie Wiktora Juszczenki.
·2004/2005 wybory
prezydenckie,pomarańczowa rewolucja:Wiktor Juszczenko zostaje wybrany
prezydentem.
·2006–2007 wybory,zwycięstwo Partii
Regionów:premierem zostaje Wiktor Janukowicz;konflikt między prezydentem a
premierem i kryzys polityczny zakończony przedterminowymi wyborami:na czele
rządu staje Julia Tymoszenko.
·2008 kolejny kryzys polityczny.
·2010 wybory prezydenckie,w których
zwycięża Wiktor Janukowicz.Dymisja rządu Tymoszenko.Nowym premierem zostaje
Mykoła Azarow.
Ustrój
polityczny
Od proklamowania niepodległości 24 sierpnia 1991
roku Ukraina jest republiką parlamentarną.8 grudnia 1991 roku wraz z Federacją
Rosyjską i Białorusią podpisała porozumienie o utworzeniu Wspólnoty
Niepodległych Państw.Zgodnie z konstytucją uchwaloną w czerwcu 1996 roku przez
Radę Najwyższą głową państwa jest prezydent wybierany w głosowaniu powszechnym
na 5-letnią kadencję.Najwyższym organem władzy państwowej jest jednoizbowy
parlament Rada Najwyższa Ukrainy,w której skład wchodzi 450 deputowanych
wybieranych w wyborach powszechnych na 5 lat(od 2006 roku,wcześniej kadencja
trwała 4 lata).Organem władzy wykonawczej jest rząd(Gabinet Ministrów),na
którego czele stoi premier powoływany przez Radę Najwyższą na wniosek
prezydenta.Na mocy konstytucji rząd jest podporządkowany bezpośrednio
prezydentowi.1 stycznia 2006 roku nabrała mocy prawnej nowa redakcja
Konstytucji Ukrainy,która część uprawnień prezydenta przeniosła na rząd,zbliżając
system władzy do polskiego,jednak nadal z mocniejszą pozycją głowy
państwa.Niejednoznaczne,nieprzemyślane,a miejscami wzajemnie sprzeczne
mechanizmy ustrojowe doprowadziły w następnych latach do sporów
kompetencyjnych,a w rezultacie niemal do paraliżu ukraińskich instytucji
państwowych.1 października 2010 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł,że zmiany w
konstytucji z 2004 roku odbyły się z naruszeniem obwiązującego porządku
prawnego i tym samym przywrócił Konstytucję z 1996 roku.
Scena
polityczna
Proces
kształtowania się sceny partyjnej na Ukrainie można podzielić na kilka etapów:
·Etap przed partyjny obejmuje lata
funkcjonowania ZSRR.Jest to okres,w którym pojawiły się pierwsze inicjatywy
społeczne o charakterze demokratycznym.Rok 1987 przyniósł protesty w gronie
ukraińskiej inteligencji.Domagano się m.in.obowiązkowego nauczania języka
ukraińskiego w szkołach i protestowano przeciwko zrusyfikowanym nazwom miejscowości.Etap
ten charakteryzuje się powstaniem wielu formalnych proreformatorskich
organizacji i stowarzyszeń,a także utworzeniem Ruchu na rzecz Przebudowy,który
był najpopularniejszą i najsilniejszą organizacją opozycyjną,gromadzącą bardzo
szerokie spektrum ideowe.
·Etap wielopartyjności dla tego etapu najważniejsze
są dwa wydarzenia.Pierwszym z nich jest przyjęcie w październiku 1989 r.przez
Radę Najwyższą decyzji o bezpośrednich wyborach do rad wszystkich szczebli.Drugim
jest ogłoszenie niepodległości przez Ukrainę 24 sierpnia 1991 r.Zdemokratyzowana
ordynacja wyborcza otwierała drzwi dla opozycji do legalnego przejęcia władzy.
·Etap postkomunistyczny to okres od
ogłoszenia niepodległości do pierwszych wolnych wyborów w roku 1994.Cechuje go
przede wszystkim kryzys tworzącego się systemu partyjnego spowodowany
delegalizacją Komunistycznej Partii Ukrainy.Jej likwidacja spowodowała chaos,gdyż
zniknął głęboki podział na komunistów i opozycję.Etap ten wyróżnił się także
powstaniem znacznej ilości nowych partii.Chociaż partii politycznych było
kilkadziesiąt,to żadna z nich nie miała ani poziomu liczebności umożliwiającego
utworzenie skutecznych organizacji partyjnych w terenie,ani poziomu
popularności umożliwiającego chociaż połowie potencjalnych wyborców znać partie
i rozróżniać je między sobą,ani też poziomu wpływu pozwalającego frakcjom w
parlamencie lub w lokalnych organach przedstawicielskich wpływać na tworzenie
rządu lub struktur wykonawczych w terenie.
·Etap strukturyzacji rozpoczął się
wyborami,które odbyły się 27 marca 1994 r.Przeprowadzone zostały według
ordynacji większościowej,która nie sprzyjała tworzeniu stabilnej sceny
politycznej.
Organizacja
państwa
Głową państwa jest Prezydent Ukrainy.Władzę
wykonawczą na Ukrainie sprawuje Rząd Ukrainy z premierem na czele,natomiast
władzę ustawodawczą parlament Ukrainy z przewodniczącym Rady na czele.W
Autonomicznej Republice Krymu działają dodatkowo Rada Najwyższa Autonomicznej
Republiki Krymu i rząd Autonomicznej Republiki Krymu.W niższych jednostkach
administracyjnych(obwody,miasta wydzielone)władze dzielą się na państwowe(obwodowa
administracja państwowa,ukr.oбласна державна адміністрація,ОДА) i
samorządowe(rada obwodowa,ukr.oбласнa радa).Taki sam podział występuje w
rejonach.
Samorząd
Samorządy ukraińskie są jednostkami fasadowymi i
niesamodzielnymi.Zadania przydzielone ukraińskim samorządom są obszerne,ale ich
kompetencje i budżety bardzo ograniczone. Panuje pełna centralizacja i nawet
bieżące potrzeby mieszkańców są załatwiane dzięki subwencjom i dotacjom z budżetu
centralnego.Kompetencje samorządów często są wykorzystywane do załatwiania
prywatnych interesów,takich jak np.prywatyzacja ziemi czy wynajem lokali
komunalnych.Decyzje władz samorządowych są tajne i podejmowane za zamkniętymi
drzwiami.Sesje samorządu mogą być tajne,jeżeli tak zadecydują radni.W
regulaminach rad często spotyka się przepisy o konieczności zgłaszania udziału
mieszkańca w sesji rady dzień przed sesją.Reforma samorządu ukraińskiego jest
planowana od 10 lat,ale do marca 2010 roku nie przyjęto żadnych ustaw
dotyczących reformy.
Geografia
Krajobraz Ukrainy składa się głównie ze stepów i
wyżyn;na zachodzie kraju rozciągają się Karpaty,a na Krymie Góry Krymskie.
·Stolicą Ukrainy jest od 1934
r.Kijów.Inne duże miasta:Charków,Dniepropietrowsk,Donieck,Odessa,Zaporoże,Lwów,Krzywy
Róg,Mariupol,Łuhańsk.
·Łączna długość granic:7340 km.
·Najwyższy punkt:Howerla 2061 m n.p.m.
·Najniższy punkt:Morze Czarne 0 m.
Klimat
Znaczna część Ukrainy jest położona w strefie
klimatu umiarkowanego kontynentalnego,natomiast południe(na przykład Krym)w
strefie klimatu morskiego.Obszar kraju znajduje się najczęściej pod wpływem
polarnomorskich i polarno kontynentalnych mas powietrza.Bilans promieniowania
jest tu dodatni i wynosi na północy 35 kcal/cm²,a na południu 50 kcal/cm².Najbardziej
charakterystyczną cechą klimatu Ukrainy jest jego wzrastający z zachodu na wschód
kontynentalizm termiczny.W związku z tym roczne amplitudy temperatury powietrza
wahają się od 25°C we Lwowie do 30°C w Starobielsku.Na terenie kraju przeważa
również kontynentalny rozkład opadów z maksimum w ciepłym okresie roku.Roczna
suma opadów maleje z północnego zachodu(600 mm)na południowy wschód(400 mm).
Gleby
W północnej części kraju największy obszar zajmują
gleby bielicoziemne.W lasach spotyka się szare gleby leśne.Na bagnach
wykształciły się gleby bagienne i torfowo-bagienne.Dominującym typem gleb są gleby
czarnoziemne zajmujące ok.60% kraju,co stanowi blisko 40% światowych zasobów
tego typu gleb.Występują one w strefie stepu i lasostepu.W północnej części
lasostepu największą powierzchnię zajmują czarnoziemy ubogie w próchnicę(4–5%).Natomiast
w południowej jego części rozwinęły się czarnoziemy o zawartości próchnicy
6–6,5%.Niską zawartością próchnicy charakteryzują się także czarnoziemy leżące
w północnej części stepu(3–4%).Południowa część Niziny Czarnomorskiej i Krymu
zajęte są przez gleby ciemnokasztanowe.Na Nizinie Zakarpackiej dominującym typem
są kwaśne gleby brunatne.W Górach Krymskich zaznacza się różnica w pokrywie
glebowej związana z ekspozycją stoków:stoki północne pokryte są szarymi glebami
leśnymi,a południowe czerwonoziemami. Obszary zasolone zajmują na Ukrainie 330
tys.ha.Najwięcej tego typu gleb występuje w Autonomicznej Republice Krymu oraz
w obwodach chersońskim,dniepropietrowskim i ługańskim.
Podział
administracyjny
Terytorium Ukrainy w I rzędzie dzieli się na 24
obwody(odpowiedniki województw,ukr.oблacть(IPA:oblast'))oraz 2 miasta
wydzielone(Kijów i Sewastopol) i 1 republikę autonomiczną(Autonomiczną
Republikę Krymu)mającą własną konstytucję i rząd.W II rzędzie Ukraina dzieli
się na 492 rejony(odpowiednik powiatów,ukr.pайон(IPA:rajon)).
Dni
świąteczne
·1 stycznia Nowy Rok
·7 stycznia Boże Narodzenie(prawosławne
oraz greckokatolickie)
·13 stycznia Stary-Nowy Rok,Malanka
·22 stycznia Dzień Jedności Ukrainy
·23 lutego Dzień Mężczyzn
·8 marca Międzynarodowy Dzień Kobiet
·1 maja Dni Międzynarodowego Święta Pracy
·9 maja Dzień Zwycięstwa
·28 czerwca Dzień Konstytucji Ukrainy
·23 sierpnia Dzień Flagi Narodowej
·24 sierpnia Dzień Niepodległości Ukrainy
·6 grudnia Dzień Sił Zbrojnych Ukrainy
·19 grudnia Dzień św.Mikołaja
Demografia
Z przeprowadzonego w grudniu 2001 roku spisu
powszechnego wynika,że liczba ludności Ukrainy od 1989 r.spadła o 3 miliony.Tendencja
spadkowa dotyczy również ludności ukraińskiej,zamieszkującej w krajach
sąsiednich:Słowacji(w 2001 narodowość ukraińską zadeklarowało 11 tys.osób)oraz
Rumunii(w 2003 mieszkało w niej 61 tys.Ukraińców).W tym przypadku jest to nie
tyle efektem procesów demograficznych,ile posuniętej asymilacji.
Ludność
miejska:68%
Narodowości
·Ukraińcy 77,8%
·Rosjanie 17,3%
·Białorusini 0,6%
·Mołdawianie 0,5%
·Tatarzy Krymscy 0,5%
·Bułgarzy 0,4%
·Polacy 0,3%
·pozostali 2,4%
78% mieszkańców deklaruje narodowość
ukraińską.Jedynie 67% deklaruje,że posługuje się językiem ukraińskim,choć odsetek
ten zwiększa się od momentu ogłoszenia niepodległości.Język ukraiński dominuje
w życiu codziennym zachodniej części kraju,a na Ukrainie środkowej oraz w
stołecznym Kijowie jest on używany równolegle wraz z rosyjskim.Z kolei wśród
ludności Ukrainy wschodniej,południowej oraz Krymu wyraźnie przeważa język
rosyjski.Na całym obszarze współczesnego państwa aż prawie 30% obywateli
Ukrainy posłuje się językiem rosyjskim,jako swoim ojczystym.Ludność
południowo-wschodniej Ukrainy pozostaje głęboko zrusyfikowana,dominuje wśród
niej przeświadczenie,iż Ukraińcy i Rosjanie są częścią jednej wspólnoty
cywilizacyjnej,a w interesie obu narodów leży ścisła współpraca.Potwierdza to
przeprowadzony w marcu 2011 przez Research&Branding Group sondaż według
którego aż 47% Ukraińców chciałaby pozostania w strukturach Związku
Radzieckiego,43% uważa,że upadek ZSRR był największą geopolityczną katastrofą
XX wieku,a 54% wskazuje,że zmianom na lepsze byłby powrót ZSRR(tylko co trzecia
osoba wskazała odwrotnie).Mieszkańcy Ukrainy środkowej a zwłaszcza zachodniej
podkreślają w zdecydowanie większym stopniu swoją odrębność kulturowo-cywilizacyjną
od Rosjan.Silne są wśród nich tendencje proeuropejskie,ale także
nacjonalistyczne.
Struktura
wyznaniowa
50% mieszkańców Ukrainy deklaruje się jako wierzący.
Przedstawiciele
poszczególnych kościołów i wyznań stanowią odpowiednio:
·Ukraiński Kościół Prawosławny
Patriarchatu Kijowskiego 50,4%,głównie w środkowych regionach kraju;
·Ukraiński Kościół Prawosławny
Patriarchatu Moskiewskiego 26,1%,głównie na wschodzie kraju;
·Ukraińska Cerkiew Greckokatolicka 8%,niemal
w całości na zachodzie kraju;
·Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny 7,2%;
·Kościół Rzymskokatolicki 2,2%;
·judaizm 0,6%;
·inne 3,2%:
·Unia Chrześcijan Wiary
Ewangelicznej(zielonoświątkowcy)1,23%;
·Kościół Ewangeliczno-Baptystyczny 0,75%.
Miasta
Wykaz
największych ukraińskich miast
Lp.Nazwa
nazwa ukraińska liczba mieszkańców(2005)
1.Kijów Київ 2660401
2.Charków Харків 1464740
3.Dniepropetrowsk Дніпропетровськ 1032816
4.Odessa Одеса 1007131
5.Donieck Донецьк 999975
6.Zaporoże Запоріжжя 799348
7.Lwów Львів 733728
8.Krzywy Róg Кривий Ріг 696667
9.Mikołajów Миколаїв 509011
10.Mariupol Маріуполь 482440
11.Ługańsk Луганськ 452789
12.Makiejewka Макіївка 375992
13.Winnica Вінниця 360241
14.Symferopol Сімферополь 341599
15.Sewastopol Севастополь 340353
16.Chersoń Херсон 319278
17.Połtawa Полтава 309960
18.Czernihów Чернігів 300497
19.Czerkasy Черкаси 293271
20.Sumy Суми 282198
21.Gorłówka Горлівка 279061
22.Żytomierz Житомир 277875
23.Chmielnicki Хмельницький 255902
24.Dnieprodzierżyńsk Дніпродзержинськ 249530
25.Kirowohrad Кіровоград 248367
Gospodarka
Gospodarka Ukrainy ma najgorszy w Europie Wskaźnik
Wolności,a zarazem jeden z najgorszych w ogóle na świecie.Według danych MFW
nominalne PKB Ukrainy w 2011 roku to 162.850 miliardów dolarów co w
przeliczeniu na osobę wynosi 3575 dolarów rocznie,jest to jeden z najniższych
wskaźników w Europie,porównywalny z takimi krajami na świecie jak Irak,Tonga
czy Kongo.Ukraina była najważniejszą po Rosyjskiej FSRR republiką Związku
Radzieckiego.Wartość produkcji Ukrainy czterokrotnie przewyższała produkcję następnej
w kolejności republiki.Żyzne ukraińskie czarnoziemy dawały ponad 25% rolniczej produkcji
Związku Radzieckiego.Stąd pochodziły też znaczące ilości mięsa,mleka,zboża i
warzyw przeznaczone dla innych republik.Analogicznie przemysł ciężki Ukrainy
dostarczał wyposażenie i surowce do ośrodków przemysłowych i wydobywczych
pozostałych republik.Aktualnie Ukraina zależna jest od importu energii,zwłaszcza
gazu ziemnego.Krótko po rozpadzie Związku Radzieckiego rząd Ukrainy uwolnił
większość cen i ustanowił prawne zasady prywatyzacji,ale opór w kołach
rządowych spowodował zaniechanie reform i doprowadził do pewnego uwstecznienia.W
latach 1992–1999 produkcja spadła o 40% poniżej poziomu produkcji z 1991 r.Swobodna
polityka monetarna doprowadziła pod koniec 1993 r.do hiperinflacji.Od momentu
objęcia prezydentury w 1994 roku Leonid Kuczma wprowadził reformy gospodarcze,zaprowadził
dyscyplinę finansową i starał się o zniesienie kontroli cen i handlu
zagranicznego.Kryzys finansowy w Rosji w 1998 roku spowodował gwałtowny spadek eksportu
oraz popytu krajowego,niwecząc tym samym nadzieje Ukrainy na przewidywany po
raz pierwszy od uzyskania niepodległości wzrost gospodarczy.W 1999 roku
produkcja nadal zmniejszała się nieznacznie.Rząd nie był też w stanie
zmniejszyć olbrzymich zaległości w wypłatach pensji oraz rent i
emerytur.Ukraina jest największym po Rosji krajem europejskim(604 tys.km²).Blisko
46 milionów mieszkańców powoduje,iż jest to rynek o dużym potencjale.Od 2000 r.Ukraina
jest w fazie dynamicznego wzrostu(5–6% wzrostu PKB średniorocznie).W 2002 r.PKB
wzrosło o 4,6%,w 2003 r.o 8,5%.5 lutego 2008 roku zakończyły się negocjacje o
członkostwo tego państwa w WTO.16 maja 2008 roku Ukraina oficjalnie została
członkiem WTO.
Słabe
strony gospodarki ukraińskiej:
·wolne tempo prywatyzacji i wielu reform
rynkowych;
·brak stabilności i przejrzystości
ustawodawstwa;
·wysokie oprocentowanie kredytów
konsumpcyjnych;
·niesprzyjający klimat inwestycyjny,o
czym świadczy niski nadal poziom inwestycji zagranicznych(6,7 mld USD na 1 I
2004 r.);
·brak stabilności produkcji rolnej(wzrost
o ok.10% w 2001 r.,o 1,9% w 2002 r.i gwałtowny spadek o ponad 10% w 2003 r.spowodowany
niskimi zbiorami zbóż).
Gospodarka ukraińska opiera się głównie na przemyśle
metalurgicznym(ok.23% produkcji przemysłowej),spożywczym(18%),maszynowym(ok.12%)
i wydobywczym(ok.11%).Wpływy z eksportu surowców i nisko przetworzonych wyrobów
metalowych dostarczają ok.70% wpływów do budżetu.Polska zajmuje
7.miejsce(ok.3,5%)w eksporcie ukraińskim i 3.miejsce(ok.3,2%)w imporcie.Główni
inwestorzy zagraniczni na Ukrainie to:Stany Zjednoczone,Cypr,Wielka Brytania,Holandia
i Rosja.Ogólna wartość bezpośrednich inwestycji zagranicznych ok.6,7 mld
USD(dane na 1 I 2004 r.).Polska zainwestowała na Ukrainie ponad 153 mln USD.Wartość
ukraińskich inwestycji w Polsce z kolei przekroczyła 300 mln USD(Huta
Częstochowa,FSO,Stocznia Gdańsk).Ukraina jest uznawana przez Unię Europejską i
Stany Zjednoczone za państwo o gospodarce rynkowej.
Dane
makroekonomiczne
·Średnia płaca w marcu 2008 wynosiła
równowartość ok.344 USD(1702 UAH).Największe płace są w obwodach
kijowskim,dniepropietrowskim i donieckim.
·Wskaźnik produkcji przemysłowej spadł w
2008 roku o 3,1% i o 28,4% w pierwszych 9 miesiącach 2009 roku.
·W 2008 roku realna zmiana PKB
wyniosła+2,1%,ale wg danych za trzeci kwartał 2009 roku odnotowano spadek o
15,9%.
·Niestabilny kurs hrywny:5 listopada 2008
roku kurs USD/UAH wynosił 5,825,zaś 5 listopada 2009 roku 8,23(wzrost o około
41%).Obserwowana jest również deprecjacja kursu hrywny wobec polskiego złotego.Między
6 listopada 2008 roku a 6 listopada 2009 roku złoty umocnił się względem hrywny
o 29,03%.
·Inflacja w 2008 roku(r/r)wyniosła 25,20%
i była jedną z najwyższych na świecie(214 miejsce na 222 notowane państwa).
·W 2009 roku zanotowano załamanie w
imporcie oraz eksporcie towarów i usług.
Inflacja
Inflacja w 2007 r.wyniosła 17%.
Prognoza
na 2008 r.:
·9,6% według ustawy budżetowej na 2008
r.;
·13,8% według Banku Światowego;
·14,8% według Narodowego Banku Ukrainy.
W
lipcu 2008 roku Bank Światowy skorygował prognozy wysokości wskaźnika inflacji
do następujących wartości:
·2008 21,5%;
·2009 15,3%;
·2010 9,8%.
Inwestycje
zagraniczne
Struktura
branżowa inwestycji zagranicznych na Ukrainie:
·49,8% przemysł spożywczy,metalurgiczny,chemiczny
i petrochemiczny;
·15% handel;
·7,9% finanse;
·7,9% transport.
Siły
Zbrojne Ukrainy
Siły Zbrojne Ukrainy(ukr.Збройні сили України
(ЗСУ),Zbrojni Syły Ukrajiny,(ZSU))powstały wraz z ogłoszeniem niepodległości
Ukrainy w 1991 roku.
Składają
się z:
·wojsk lądowych,
·sił powietrznych,
·marynarki wojennej.
Stosunki
polsko-ukraińskie
Polska była pierwszym krajem,który uznał
niepodległość Ukrainy w dniu 2 grudnia 1991 roku.Dzisiejszy Lwów i Kijów to
miasta bliźniacze Krakowa.Przed II wojną światową Lwów,Kraków i Wilno były
głównymi ośrodkami nauki i kultury w Polsce.W 2006 roku rząd Rosji zakazał
importu polskiego mięsa,a niedługo potem podobne kroki podjęła także Ukraina,co
odebrane zostało w Polsce jako akt nieprzyjazny i wykonany na polecenie
Moskwy.Ważnym historycznym wydarzeniem będzie organizacja na Ukrainie(wraz z
Polską)Mistrzostw Europy w piłce nożnej w 2012 roku.Będzie to pierwsza tych
rozmiarów impreza sportowa zorganizowana we wschodniej części Europy.Od
stycznia 2009 roku między portem lotniczym w Pyrzowicach(Katowice)a portem
lotniczym Kijów-Boryspol funkcjonuje tanie połączenie lotnicze linii Wizz Air.Znacznie
ułatwia i przyspiesza ono możliwość podróżowania pomiędzy Polską i Ukrainą(podróż
pociągiem z Warszawy do Kijowa trwa niemal 16 godzin).Najtańszy lot można wykonać
już za około 70 złotych.Regularne rejsy lotnicze z Warszawy do Kijowa
realizowane są także przez ukraińską linię lotniczą Aerosvit.
Sport
Sportowcy z Ukrainy osiągają wyniki w
wielu(zwłaszcza letnich)dyscyplinach sportu.Najważniejsze karty lekkoatletyczne
zapisał dla tego państwa na pewno Serhij Bubka.Bracia Wołodymyr i Witalij
Kłyczko są najbardziej znanymi przedstawicielami kraju w boksie zawodowym,a
ukraińskie kluby piłkarskie,takie jak Szachtar Donieck czy Dynamo Kijów,regularnie
grają w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA i innych rozgrywkach europejskich.Ukraina
razem z Polską została wybrana przez UEFA na współorganizatora turnieju Euro
2012.
Polecam.
OdpowiedzUsuń