sobota, 10 lutego 2018

Wyznaczanie trendów w nauce:Fala na Wenus może być największą w Układzie Słonecznym

Japońska sonda zaobserwowała gigantyczną falę w atmosferze Wenus,która może być największym tego rodzaju zjawiskiem w Układzie Słonecznym.Przypuszcza się,że fala ta powstaje w podobny sposób jak zmarszczki na powierzchni wody przepływającej nad skałami na dnie.Fala gorącego powietrza,zwana stacjonarną falą grawitacyjną,podnosi się z powierzchni Wenus i rozciąga wzdłuż całej jej średnicy.Unosi się na wysokości około 65 kilometrów nad powierzchnią w kształcie spłaszczonego V,rozchodząc się przez chmury kwasu siarkowego,które chaotycznie pędzą nad Wenus z prędkością 354 km/h.Anomalia ta trwa przez prawie trzy ziemskie dni,po czym tajemniczo znika.Fali grawitacyjnej nie można zobaczyć gołym okiem,ale można ją sobie wyobrazić jako serie zmarszczek w chmurach nad Ziemią,który rozciągają się na długości 10000 km od Arktyki po Antarktykę.Tak się szczęśliwie składa,że japońska sonda kosmiczna Akatsuki(VCO),będąca sztucznym satelitą Wenus,dostrzegła i po raz pierwszy sfotografowała falę w świetle podczerwonym.W artykule opublikowanym niedawno w czasopiśmie"Nature Geoscience",po roku analizowania danych,japoński zespół badawczy z Uniwersytetu Rikkyo w Tokio i Japońskiej Agencji Badań Kosmicznych(Jaxa)opisuje szczegółowo wyjątkowość i osobliwość stacjonarnej fali grawitacyjnej na Wenus.Interesujące jest to,że owa jaskrawa anomalia utrzymuje się bez ruchu na wierzchołkach chmur spowijających Wenus,co trudno pogodzić z Naszą wiedzą o gęstej górnej warstwie atmosfery tej planety,w której obłoki pędzą z prędkością ponad 100 m na sekundę.Chmury przesuwają się znacznie szybciej niż powoli obracająca się planeta poniżej,gdzie jeden dzień na Wenus trwa dłużej niż wenusjański rok.Wedle hipotezy japońskiego zespołu zjawisko to jest wynikiem fali grawitacyjnej wytwarzanej w czasie,kiedy dolna warstwa atmosfery przesuwa się nad górami,po czym wznosi się ku gęstej górnej warstwie atmosfery.Fale grawitacyjne powstają w następstwie wytrącenia cieczy z pozycji równowagi i są dobrze znane meteorologom i naukowcom zajmującym się atmosferą tu na Ziemi,którzy widzą je w formie zmarszczek na chmurach pary i lodu.W przypadku Ziemi fale grawitacyjne są raczej niewielkie dzięki znacznej gęstości atmosfery.Wenus,która podobnie jak Ziemia jest planetą skalistą ze stałą atmosferą,chmurami,masą równą około 82% masy Ziemi i przyciąganiem na poziomie 90% ziemskiego,można by niewątpliwie opisać jako najgorsze miejsce do odwiedzenia w całym Układzie Słonecznym.Powietrze na powierzchni składa się niemal w 97% z dwutlenku węgla(jest prawie 100-krotnie gęstsze od ziemskiego)a w kojących 462 stopniach Celsjusza topi się nawet ołów,co wyjaśnia też,dlaczego statki kosmiczne są w stanie przetrwać na Wenus zaledwie kilka godzin.Sonda Akatsuki ma krążyć wokół Wenus jeszcze przez kilka lat,więc istnieje nadzieja,że zdoła ponownie uchwycić te fale i pogłębić Naszą wiedzę o jednym z najbliższych sąsiadów Ziemi.
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz