Po opuszczeniu pełniącej funkcję ochronną ziemskiej atmosfery ludzie i roboty mogą być narażeni na wiele niebezpieczeństw.Niezwykle ważne jest,by określić każde zagrożenie,tak aby móc zastosować odpowiednie środki zapobiegawcze.Do największych zagrożeń w przestrzeni kosmicznej należy silne promieniowanie.Słońce wyrzuca z dużą prędkością elektrony,protony i inne fragmenty atomów,które są szkodliwe dla ludzi i sprzętu.W ramach projektu EHEROES(Environment for human exploration and robotic experimentation in space),finansowanego ze środków UE,obliczono zagrożenia związane z eksploracją przestrzeni kosmicznej,dotyczące zarówno organizmów żywych,jak i maszyn.Cenne dane na temat promieniowania słonecznego były i nadal są gromadzone i udostępnione za pośrednictwem bazy danych i usług,oferujących użytkownikom narzędzia do eksploracji danych.Udokumentowano wydarzenia mające miejsce na Słońcu i w przestrzeni kosmicznej w tym przede wszystkim koronalne wyrzuty masy i burze energetycznych cząstek słonecznych oraz ich ewolucję.Najważniejsze procesy fizyczne badane w ramach projektu to nagrzewanie się korony,rozbłyski słoneczne,obszary wybuchów,trójwymiarowa struktura słonecznego pola magnetycznego nad obszarami wybuchów oraz zmienność napromieniowania słonecznego w czasie.Badania te umożliwiły dokładniejsze poznanie warunków panujących w przestrzeni kosmicznej(tzw.pogody kosmicznej)oraz ich zmienności.Uczeni określili prawdopodobną ewolucję najbardziej ekstremalnych zjawisk słonecznych w czasie i przestrzeni w miarę oddalania się ich od gwiazdy.Dzięki temu specjaliści planujący misje kosmiczne będą mogli zminimalizować zagrożenia związane z promieniowaniem.Oszacowano zmienność w skali czasu sięgającej cyklu aktywności Słońca(ok.11 lat).Szczególną wagę przykładano do misji poza niską orbitę okołoziemską na Księżyc,Marsa i w dalsze regiony Układu Słonecznego.Środowisko kosmiczne wokół Księżyca i Marsa pozostaje pod silnym wpływem tych ciał niebieskich.Na przykład,zaburzenia księżycowego pola magnetycznego(w obszarach nietypowo silnych pól magnetycznych)mogą wpływać na cząstki słoneczne docierające do Księżyca.Modele opracowane w ramach projektu umożliwią określenie naładowania statku kosmicznego podczas przechodzenia przez pola magnetyczne Słońca i planet.Mogą też wpłynąć na ładunki użyteczne wybierane w przyszłych statkach kosmicznych,pozwalając na określenie pomiarów o największej wartości diagnostycznej,a tym samym udoskonalenie prognoz dokonywanych przy pomocy modeli.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz