Ustrój
polityczny
W chwili obecnej rzeczywista władza sprawowana jest
przez prezydenta.Częściami władzy wykonawczej są prezydent(José Eduardo dos
Santos),wiceprezydent oraz rada ministrów.Gubernatorzy 18 prowincji są
powoływani i odwoływani przez prezydenta.Konstytucja z 2010 roku określa ogólną
strukturę państwa oraz prawa i obowiązki obywateli.System sądownictwa opiera się
na prawie portugalskim oraz prawie zwyczajowym.Nie jest jednak sprawny i
posiada wiele luk.Sądy znajdują się w jedynie 12 z ponad 180 okręgów.Instancją
apelacyjną jest Sąd Najwyższy.Sąd Konstytucyjny,posiadający możliwość rewizji
wyroków,nie został jak dotąd powołany.Trwająca 26 lat wojna domowa zniszczyła
polityczne i społeczne organizacje.Według szacunków ONZ 1,8 miliona osób
zostało zmuszonych do opuszczenia własnych domów,a życie 4 milionów uznaje się
za dotknięte działaniami wojennymi.Życie na terenie całej Angoli jak i w
Luandzie odzwierciedla rozmiar zniszczeń tak w administracji publicznej jak i
wielu społecznych instytucjach.Chroniczny zły stan gospodarczy kraju
uniemożliwia zaopatrzenie szpitali w leki,szkół w książki a pracowników strefy
budżetowej w potrzebne do pracy przedmioty.Prezydent zapowiedział na 2006 rok
wybory mające na celu wyłonienie prezydenta i Zgromadzenia Narodowego.Wybory te
się nie odbyły.5 września 2008 odbyły się wybory parlamentarne w których
zdecydowanie wygrała rządząca partia Ludowy Ruch Wyzwolenia
Angoli(MPLA)zdobywając 81,6% głosów.Wybory prezydenckie ponownie zostały
przełożone.
Podział
administracyjny
Kraj
jest podzielony na 18 prowincji:
•Bengo
•Benguela
•Bié
•Kabinda
•Cuando-Cubango
•Kwanza Południowa
•Kwanza Północna
•Cunene
•Huambo
•Huila
•Luanda
•Lunda Południowa
•Lunda Północna
•Malanje
•Moxico
•Namibe
•Uige
•Zair
Geografia
Stolica:Luanda
Większe
miasta:
•Huambo,
•Benguela,
•Lobito,
•Lubango,
•Namibe
Położenie
geograficzne:11°-23°E,5°-18°S
Długość
granic lądowych:5198 km
•Demokratyczna Republika Konga 2511 km
•Kongo 201 km
•Namibia 1376 km
•Zambia 1110 km
Długość
wybrzeża:1600 km
•Najwyższy punkt:Morro de Môco 2,620 m
n.p.m.
•Najniższy punkt:Ocean Atlantycki 0 m
n.p.m.
Historia
Na
terenie dzisiejszej Angoli przed kolonizacją portugalską istniały trzy państwa:
•Kongo,
•Ndondo
•oraz Lunda.
Kraj Kongo rozpościerał się od terenu dzisiejszego
Gabonu do rzeki Kwanzy na południu.W roku 1575 Portugalia założyła swą kolonię
w Luandzie.Kolonia ta zajmowała się głównie handlem niewolnikami.W XVI wieku
Portugalczycy stopniowo opanowywali dzięki dyplomacji i wojnom tereny
nabrzeżne.W okresie między 1641 i 1648 terytorium to przejęli
Holendrzy,umacniając tutejsze,nastawione przeciw Portugalii kraje.W roku 1648
Portugalczycy odzyskali luandyjską kolonię i rozpoczęli podbój Kongo i
Ndondo.Podbój ten ostatecznie zakończył się w roku 1671,jednakże tereny
położone w głębi lądu aż do początków XX wieku nie były w pełni kontrolowane
przez portugalską administrację.W roku 1951 kolonia przekształcona została w
prowincję zamorską,zwaną Portugalską Afryką Zachodnią.
Odmowa
rozpoczęcia procesu dekolonizacyjnego zaowocowała powstaniem trzech organizacji
wyzwoleńczych:
•Ludowego Ruchu Wyzwolenia
Angoli(port.Movimento Popular de Libertação de Angola-MPLA),
•Narodowego Frontu Wyzwolenia
Angoli(port.Frente Nacional de Libertação de Angola-FNLA)
•oraz Narodowego Związku na rzecz
Całkowitego Wyzwolenia Angoli(União Nacional para a Independência Total de
Angola,UNITA).
Po 14 letniej wojnie partyzanckiej,w roku 1975
Angola uzyskała niepodległość.Portugalia przekazała władzę MPLA,organizacji o
marksistowskich korzeniach i wspieranej przez ZSRR.Tuż potem doszło do wybuchu
wojny domowej pomiędzy organizacjami wyzwoleńczymi.FNLA wkrótce wycofała się z
walki.Rozgorzały walki między wspieranym zbrojnie przez Kubańczyków Ludowym
Ruchem Wyzwolenia Angoli(MPLA) i wspieranym przez RPA oraz USA Narodowym
Związkiem na rzecz Całkowitego Wyzwolenia Angoli(UNITA).W roku 1991,obie frakcje
zgodziły się na utworzenie dwupartyjnego systemu rządów.Jednakże po
wyborach,wygranych przez obecnego prezydenta(wywodzącego się z MPLA) i
zakwestionowaniu ich wyników przez UNITA,wznowiono działania wojenne.Zakończono
je w roku 1994 podpisaniem porozumienia pokojowego w Lusace.Już cztery lata
później walki wybuchły z nową siłą.22 lutego 2002 roku,śmierć Jonasa
Savimbi przywódcy UNITA,doprowadziła do kolejnego zawieszenia broni.Sytuacja w
kraju zaczyna ulegać poprawie,jednakże prezydent José Eduardo dos Santos nie
zdecydował się jak dotąd na przywrócenie demokratycznego sposobu sprawowania
władzy,zawieszonego w 1998 r.W 2007 r.prezydent José Eduardo dos Santos
zobowiązał się do rozpisania nowych wyborów.Odbyły się one 5 i 6 września 2008.
Gospodarka
Gospodarka Angoli ze względu na trwające niemal
bezustannie przez ćwierćwiecze działania wojenne znajduje się w stanie
dezorganizacji.Pomimo bogatej bazy surowców naturalnych,dochody na mieszkańca
należą do najniższych na świecie.Wydobycie ropy naftowej i związane z tym
przedsięwzięcia są głównym źródłem dochodów,stanowiąc 45%PKB i 90%eksportu
Angoli.Ze względu na trwające działania wojenne,prowadzone pomimo podpisania w
grudniu 1994 roku porozumienia pokojowego,a także z uwagi na liczne pozostałe w
ziemi miny,nie ma chętnych do uprawy ziemi,co zmusza do importowania znacznych
ilości żywności.Aby móc w pełni korzystać ze swych bogatych zasobów(między
innymi złota,diamentów,rozległych lasów,łowisk na Atlantyku i złóż ropy
naftowej)Angola musi doprowadzić do zawarcia trwałego pokoju a także
zreformować rząd.Pomimo działań wojennych w 1998 roku wzrost gospodarczy
wyniósł w następnym roku 4%.Dziś jednak tempo wzrostu gospodarczego Angoli
wynosi 19,1%.Jest to spowodowane głównie hossą na rynku ropy naftowej.Rosnąca
produkcja ropy daje dobre widoki na przyszłość,jednakże wewnętrzne walki
odstraszają od inwestycji poza sektorem paliwowym.Bogactwa naturalne i
możliwości z nimi związane nie mogą zostać wykorzystane,gdyż Angola musi
spłacać długi za broń i amunicję w postaci ropy,złota i diamentów.
Demografia
W użyciu pozostaje przede wszystkim język
portugalski,jako język urzędowy kraju.Poza tym szeroko używane są języki
bantu(kimbundu,umbundu,kikongo),a także inne języki afrykańskie.
Religie:
•katolicyzm 60,51%
•protestantyzm 25,87%
•zielonoświątkowcy 5,59%
•Kongregacja Ewangeliczna 3,26%
•wolni chrześcijanie 2,72%
•adwentyzm 2,33%
•metodyzm 1,16%
•Kościół Nowoapostolski 1,09%
•baptyzm 1,03%
•kimbangizm 3,9%
•Świadkowie Jehowy 0,45%
W
skład etniczny Angoli wchodzą plemiona Bantu:
•ludy Ovimbundu(25% ogółu ludności),
•Kimbundu(23%),
•Kongo(13%),
•Mulaci(2%),
•przybysze z Europy(1%),
•inni(36%).
Problem
AIDS i HIV
Podczas wojny domowej dochodziło do masowych aktów
gwałtów ludności cywilnej,wspierającej przeciwną stronę konfliktu.Przez te
działania jest znaczna groźba wybuchu epidemii AIDS.Brak prowadzonych statystyk
wśród ludności powoduje,że niewiadoma jest liczba osób zarażonych wirusem lub
chorych.Władze oficjalnie mówią,że w porównaniu do reszty"czarnej afryki"w
kwestii AIDS Angola wypada najlepiej.
Kultura
Święto
narodowe:Dzień Niepodległości 11 listopada
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz