Historia
Belgijskie
terytorium mandatowe
Po przegranej przez Niemcy I wojnie światowej
kontrolę nad Niemiecką Afryką Wschodnią przejęły Belgia,Wielka Brytania i
Portugalia,Terytorium Burundi przypadło Belgom.20 Października 1920,ziemia ta
stała się belgijskim terytorium mandatowym.W praktyce Ruanda-Urundi była jednak
belgijską kolonią.Z drugiej strony Belgowie zachowali dynastię królewską.Po II
wojny światowej,Ruanda-Urundi stała się terytorium powierniczym ONZ pod
administracją belgijską.W latach 40 doszło do reformy polityczno-administracyjnej
terenu.4 Października 1943 rządy zostały podzielone na wodzostwa i pod
wodzostwa.Wodzostwa były odpowiedzialne za kraj i kontrolowały jednostki
podległe,które sprawowały władze w terenie.W 1948 Belgowie zezwolili na powstawanie
partii politycznych.Spowodowało to coraz większą niezależność Burundi od Belgi.
Niepodległość
i wojna domowa
20 stycznia 1959,władca Burundi Mwami Mwambutsa IV
zażądał od belgijskiego Ministra ds.kolonii rozwiązania Ruanda-Urundi i
podziału na dwa terytoria Burundi i Rwanda.Sześć miesięcy później terytorium
się podzieliło oraz uniezależniło się od Europy.Powstała pierwsza
niepodległościowa partia Union for National Progress(UPRONA).Niepodległość
Burundi spowodowała niestabilność w dawnej koloni.W październiku 1959 rwandyjscy
Hutu zaatakowali Tutsi,wyniku czego zginęło ponad 1000 Tutsi.Wielu Tutsi
uciekło do Ugandy i Burundi przed prześladowaniami.Hutu przejęło władze w Rwandzie
w wyborach w 1960.UPRONA,multietniczna partia jedności księcia Louis Rwagasore
oraz Chrześcijańska Partia Demokratyczna(PDC)stały się głównymi siłami
politycznymi w Burundi-Urundi.Po zwycięstwie UPRONA w wyborach parlamentarnych
13 października 1961 książę Rwagasore został zamordowany.Rzekomo przy pomocy
belgijskiej administracji.Kraj ogłosił niepodległość 1 lipca 1962,zmieniając przy
okazji nazwę na Burundi.Mwami Mwambutsa IV został oficjalnym królem już
niepodległego państwa.18 Września 1962,Burundi przystąpiło do ONZ.Po ogłoszeniu
niepodległości zarówno Hutu jak i Tutsi byli reprezentowani w parlamencie.Król
Mwambutsa desygnował premiera z,Tutsi co nie spodobało się mającej większość w
parlamencie ludności Hutu.Która poczuła się oszukana.Dokonano próby zamachu
stanu przy pomocy zdominowanej przez Hutu policji.Zamach ten został brutalnie
stłumiony przez wojsko dowodzone przez Michela Micombero,należącego do Tutsi.Kiedy
następny premier Pierre Ngendandumwe(Hutu),został zamordowany w 1965,Hutu zorganizowało
serię ataków na Tutsi,które rząd bezlitośnie stłumił obawiając się wymordowania
Tutsi przez Hutus.Władza nad burundyjską policją i wojskiem została przekazana,więc
w ręce Tutsi.Mwambutsa został w 1966 obalony przez syna księcia Ntare V,który
przejął tron.W tym samym roku,premier kaptain Michel Micombero obalił Ntare,kończąc
monarchię i ogłaszając kraj republiką,faktycznie będącą juntą wojskową.
Ustrój
polityczny
Burundi jest republiką prezydencką z demokracją
pośrednią opierającą się na wielopartyjnym parlamencie.Prezydent jest
jednocześnie głową państwa jak i przewodniczącym parlamentu.W Burundi jest 21
partii politycznych.13 Marca 1992 lider Tutsi Pierre Buyoya ustanowił
konstytucję,która doprowadziła do pluralizacji sceny politycznej 6 lat później
6 czerwca 1998 konstytucja została zmieniona poszerzona została niższa izba
parlamentu i ustanowiono dwa stanowiska wiceprezydentów.Zmiany były spowodowane
przyjęciem porozumienia w Aruszy.Zmiany weszły w życie przy okazji wyborów w
2000.Władzą ustawodawczą jest dwuizbowy parlament składający się ze Zgromadzenia
Narodowego i Senatu.Od 2004,Zgromadzenie Narodowe ma 170 członków.Zgodnie z
prawem Burundi w parlamencie ma być 60% Hutu,40% Tutsi oraz 3 przedstawicieli
Batwa.Dodatkowo 30% mają stanowić kobiety.Parlament jest wybierany na
pięcioletnią kadencję.Senat ma 51 członków,z czego 3 miejsca są zarezerwowane
dla byłych prezydentów.Pozostałych członków wybierają kolegia elektorskie w
każdej z prowincji.Każde kolegium wybiera po jednym parlamentarzyście z Hutu i
Tutsi.Senat ma podobnie jak Zgromadzenie kadencję 5 letnią podobnie jak w
przypadku niższej izby 30% parlamentarzystów muszą stanowić kobiety.Prezydent
desygnuje członków Rady Ministrów,która również jest częścią władzy wykonawczej.Prezydent
może wybrać 14 członków Senatu do pomocy Radzie Ministrów.Ministrowie muszą być
zaaprobowani przez większość 2/3.Prezydent wybiera również dwóch
wiceprezydentów.Od 2010,prezydentem Burundi jest Pierre Nkurunziza.Pierwszym
wiceprezydentem jest Therence Sinunguruza,a drugim Gervais Rufyikiri.Najwyższym
organem sądowniczym jest Sąd Najwyższy.Istnieją trzy instancje apelacyjne
poniżej Sądu Najwyższego.W państwie działa 123 sądów lokalnych podlegających pod
Sąd Najwyższy.
Podział
administracyjny
Burundi jest podzielone na 17 prowincji,117 gmin i
2,638 Kolonii.Prowincje mają własne samorządy.
W
2000 prowincja Bujumbura została podzielone na dwie:
·Miasto Bużumbura
·i Bużumbura.
·Bubanza
·Miasto Bużumbura
·Bużumbura
·Bururi
·Cankuzo
·Cibitoke
·Gitega
·Karuzi
·Kayanza
·Kirundo
·Makamba
·Muramvya
·Muyinga
·Mwaro
·Ngozi
·Rutana
·Ruyigi
Geografia
Burundi jest jednym z najmniejszych państw
Afryki.Nie ma dostępu do morza.Na terenie kraju panuje klimat równikowy.Burundi
leży na terenie Rowu Albertine znajdującego się w zachodniej części Wielkiego
Rowu Wschodniego.Państwo leży na płaskowyżu w centrum Afryki.Średnia wysokość
płaskowyżu wynosi 1707 m,natomiast najwyższy szczyt Heha ma 2685 m leżący na południowy
wschód od Bużumbury.Na terenie kraju znajdują się źródła Nilu,które przez Nil
Wiktorii wpadają do Jeziora Wiktorii Kolejnym ważnym zbiornikiem wodnym jest
Jezioro Tanganika,zlokalizowane na południowym-zachodzie kraju.W strukturze
użytkowania ziemi dominują grunty orne oraz pastwiska.Osadnictwo wiejskie
prowadzi do wylesiania oraz erozji gleb.Burundi z powodu przeludnienia zostało
niemal doszczętnie wylesione.Co rocznie wycinane jest 9% lasów.
Na
terenie kraju znajdują się dwa parki narodowe:
·Park Narodowy Kibira na północnym
zachodzie(Na terenie Rwandy park nazywa się Park Narodowy Lasy Nyungwe)
·oraz Park Narodowy Ruvubu na północnym wschodzie(wzdłuż rzeki Rurubu,inne nazwy Ruvubu i Ruvuvu).
Oba parki zostały założone w 1982 w celu ochrony
dzikich zwierząt.
Gospodarka
Burundi jest słabo rozwiniętym krajem rolniczym,z zachowanymi
przeżytkami ustroju rodowego.Rolnictwo zatrudnia około 91% ogółu zawodowo
czynnych i dostarcza 48%(1989)produktu krajowego brutto(przemysł 10%,usługi
26%).Produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wynosi 725 dolarów
amerykańskich(2007).W Burundi uprawia się banany,maniok,sorgo,rośliny
strączkowe,kawę,herbatę,bawełnę,poza tym ryż,proso,pszenicę,tytoń.Głównie
regionem rolniczym jest dolina rzeki Ruzizi.Na wyżynie hoduje się bydło,kozy i
owce.Bogactwa mineralne słabo rozpoznane.Niewielkie wydobycie złota,rud
wolframu,kolumbitu.Nie eksploatuje się wielkich złóż rud wanadu i niklu(jedne z
większych w świecie).Słabo rozwinięty przemysł(przetwórstwo
kawy,tytoniowy,piwowarski,cementowy,produkcja środków owadobójczych)skupia się
głównie w stolicy.Brak linii kolejowej,sieć drogowa słabo rozwinięta(ponad 5
tysięcy km).Bużumbura jest portem śródlądowym i lotniczym.Burundi ma stały
ujemny bilans wymiany handlowej.Eksport głównie kawy(77% wartości
eksportu),poza tym bawełny i herbaty.Handel głównie z Belgią,Niemcami i
Japonią.
Demografia
W Burundi 83% ludności stanowi lud Hutu,pozostałą
część plemiona Tutsi(15%) i Pigmeje(ok.1%).
Ponad
60% ludności kraju wyznaje katolicyzm,pozostali to:
·Animiści(33%),
·Protestanci(3,2%)
·I muzułmanie(1%).
Burundi ma wysoki przyrost naturalny(29,7‰,1985-1990) i
jest jednym z najgęściej zaludnionych(202 mieszk.na km²,1991) i najsłabiej
zurbanizowanych(ponad 7% ludności mieszka w miastach)krajów Afryki.
Dane
z 2005:
·Katolicyzm 57,18%
·Protestantyzm 21,81%
·Zielonoświątkowcy 9,54%
·Anglikanizm 8,1%
·Adwentyzm 1,5%
·Tradycyjne religie etniczne 6,72%
·Islam 3%
·Świadkowie Jehowy 0,11%
·Hinduizm 0,08%
·Bahaizm 0,08%
Kultura
Kultura Burundi opiera się na lokalnych tradycjach,na
które wpływ miały również kultury sąsiednich krajów.Rozwój kultury jest utrudniony
przez niepokoje społeczne.Ze względu na to,że rolnictwo jest główną gałęzią
gospodarki typowym posiłkiem Burundyjczyków są słodkie ziemniaki,kukurydza oraz
fasola.Ze względu na zbyt wysokie koszty mięso jest jedzone tylko kilka razy w
miesiącu.Podczas spotkań znajomych Burundyjczycy piją impeke lub piwo oraz
jedzą ze wspólnego naczynia,która symbolizuje jedność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz